Jądro zębate

Z Wikipedii

Jądro zębate (łac. nucleus dentatus) – największe, parzyste skupisko istoty szarej zlokalizowanej w głębokich strukturach móżdżku. Oprócz niego w móżdżku znajdują się: jądro czopowate, jądro wierzchu, jądro kulkowate jądra móżdżku.

[edytuj] Anatomia

Leży w półkuli móżdżku, bocznie od jądra czopowatego, za tylną ścianą komory czwartej. Jądro ma kształt silnie pofałdowanego woreczka, określanego jako kształt oliwki. Wymiar strzałkowy 15-20 mm, poprzeczny 8-10 mm, a wymiarze pionowym ma 8-12 mm. Istota szara jądra zębatego ma 0,3-0,5 mm grubości.

[edytuj] Drogi nerwowe jądra zębatego

• drogi aferentne - do jądra zębatego dochodzą włókna nerwowe z kory nowej móżdżku i częściowo z kory dawnej,
• drogi eferentne - z jądra zębatego wychodzą drogi do jądra czerwiennego strony przeciwnej oraz do wzgórza (poprzez konar górny móżdżku).