Ja idealne
Z Wikipedii
Ja idealne to, w psychologii, wyobrażony obraz własnej osoby, podmiotowa wizja tego, jakim chciałoby się być.
Ja idealne charakteryzuje pośrednio cele pozapsychiczne oraz marzenia, wspomaga również rozwój psychiczny człowieka i jest oznaką pojawienia się zdolności do samowychowania.
W przypadku poważnych rozbieżności między ja realnym i idealnym dochodzi do uczuć natury depresyjnej, takich jak smutek, depresja, przygnębienie itp.
Niektórzy psychologowie zaliczają "ja idealne" do jednego z dwóch podsystemów superego, na które składa się wtedy także sumienie.
[edytuj] Zobacz też
- ja powinnościowe
- ja realne
- ja fenomenologiczne
- schemat ja