Jaco Pastorius
Z Wikipedii
| Jaco Pastorius | |
 Jaco Pastorius w czasie koncertu w Neapolu w 1987 |
|
| Imię i nazwisko | Jaco Pastorius |
| Data i miejsce urodzenia | 1 grudnia 1951 Stany Zjednoczone, Norristown, Pensylwania |
| Data i miejsce śmierci | 21 września 1987 Stany Zjednoczone, Fort Lauderdale, Floryda |
| Instrument | gitara basowa |
| Zawód | basista |
Jaco Pastorius, właściwie John Francis Anthony Pastorius III (ur. 1 grudnia 1951 w Norristown w Pensylwanii, zm. 21 września 1987 w Fort Lauderdale), muzyk amerykański, kompozytor, piosenkarz, solista oraz multiinstrumentalista, wirtuoz gitary basowej. Znany z występów w grupach muzycznych Weather Report, Blood, Sweat and Tears, The Temptations i The Supremes. Określany jako Jimi Hendrix gitary basowej, bowiem – podobnie jak Hendrix gitarę elektryczną, a John Coltrane saksofon – Pastorius zrewolucjonizował grę i brzmienie gitary basowej.
Miles Davis uhonorował Jaco Pastoriusa utworem pt. "Mr. Pastorius" wydanym na albumie pt. Amandla.
[edytuj] Biografia
John Francis Pastorius III urodził się 1 grudnia 1951 roku w Norristown w Pensylwanii, jego rodzice Stephanie Katherine Cecilia Haapala Pastorius i John "Jack" Francis Pastorius II pochodzili z Minnesoty i Pensylwanii. Chociaż czasem nosił popularne wówczas stroje z motywami indiańskimi, malował sobie przed wyjściem na scenę "barwy wojenne", a nawet twierdził półżartem, że wychował się wśród florydzkich Seminoli, to nie miał indiańskich przodków, miał natomiast mieszane – fińskie, szwedzkie, niemieckie i irlandzkie – pochodzenie.
Wychował się w Fort Lauderdale na Florydzie, jako dziecko rozpoczął grę na gitarze basowej, perkusji, fortepianie, gitarze i saksofonie. Jako nastolatek zaczął akompaniować na gitarze basowej gwiazdom muzyki pop i soul m.in. The Temptations i The Supremes. Nagrał płyty m.in. z Blood, Sweat and Tears, Wayne'em Cochranem, Patem Methenym i Joni Mitchell. W 1976 roku dołączył do supergrupy jazzowej Weather Report odnosząc wraz z nią sukces komercyjny. Kolejne etapy twórczości tego zespołu wyznaczają jego basiści, a za najlepsze lata uznaje się zwykle okres, kiedy grał w nim Jaco Pastorius.
W 1980 roku Pastorius założył własny zespół Word of Mouth i wyruszył z nim na trzyletnią trasę koncertową. Nie zaprzestał też realizacji nagrań z czołowymi jazzowymi muzykami. Aktywny tryb życia i uznanie jako muzyka doprowadziły Pastoriusa do uzależnienia się od alkoholu i narkotyków, cierpiał również na depresję maniakalną. 12 września 1987 roku nad ranem, przed drzwiami Midnight Bottle Club w Fort Lauderdale, został pobity przez szefa klubu, Luca Havana. W wyniku nieodwracalnego uszkodzenia mózgu zmarł po trwającej 10 dni śpiączce. Miał 35 lat. Osierocił czworo dzieci Johna IV, Mary oraz bliźniaków Felixa i Juliusa, a także małżonkę Ingrid.
[edytuj] Dyskografia (wybór)
- Jaco (1974; z Paulem Bleyem, Patem Methenym)
- Bright Size Life (1975; z Methenym)
- Jaco Pastorius (1976)
- Heavy Weather (1976; z Weather Report)
- Land Of The Midnight Sun (1976)
- Triloque (1976; z Albertem Mangelsdorffem)
- Hejira (1976; z Joni Mitchell)
- Night Passage (1980; z Weather Report)
- Word Of Mouth (1981)
- Invitation (1982)
- Holiday For Pans 1980-82 (1982)
- Jaco Pastorius With The World Of Mouth Big Band Live'82 (1982)
- Blackbird (1984)
- Jaco Pastorius In New York, Vol. 1-7 (1985)
- Honestly (solo live)(1986)
- Broadway Blues (1986)
- Live In Italy (1986)
- Punk Jazz (1986)
- Stuttgart Aria (1986; z Birelim Lagrene'em)
- Heavy N'Jazz (1986)
- PDB (1986)
- Jazz Street (1986)
- Birthday Concert (1995)
- Broadway Blues And Teresa (1999)
