Jadwiga Kucianka
Z Wikipedii
Jadwiga Kucianka (ur. 11 października 1924, zm. 4 marca 1970), miłośniczka i badaczka Śląska, pierwszy wykładowca literatury śląskiej na Uniwersytecie Śląskim, doktor filologii polskiej. Zamordowana 4 marca 1970 roku. Została pochowana na cmentarzu w Katowicach przy ul. Sienkiewicza.
Za jej zabójstwo skazani zostali bracia Zdzisław, Jan i Henryk Marchwiccy. Pierwsi dwaj na karę śmierci (wyroki wykonano) a ostatni na 25 lat więzienia. Wszyscy trzej nigdy nie przyznali się do tego morderstwa. Henryk Marchwicki wyszedł na wolnośc w 1992 roku. Zabiegał o oczyszczenie siebie i braci z zarzutów. Zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w 1997 roku, jako oficjalną przyczynę zgonu podano upadek ze schodów.
[edytuj] Bibliografia
- Dwa listy śląskie do Henryka Sienkiewicza, Katowice (1966)
- Jan Ligoń 1851-1917, Katowice, (1967)
- Ligoniowej spuścizny niesłuszne pomnożenie, Katowice (1963)
- Listy Gustawa Morcinka do Władysława Orkana, bez miasta (1964)
- Maksymilian Jasionowski, Katowice (1965)
- Nieznana odezwa śląska Marii Konopnickiej, Opole 1964
- Pieśni zakazane na Górnym Śląsku w latach 1893-1912, Katowice 1965
- Poetycki mecenat Bronisława Koraszewskiego (1864-1924) nad śląskimi pisarzami, Opole 1964
- Sądeckie Podkarpacie w "Diariuszu podróży" Jana Rostworowskiego z 1813 roku, Rzeszów (1970)
- Śląscy pisarze ludowi (1800-1914). Antologia poezji i prozy. Wybór i opracowanie..., Wrocław (1968)
- Śpiewniki towarzyskie w latach 1870-1920, Katowice 1965
