James Fenimore Cooper
Z Wikipedii
James Fenimore Cooper - powieściopisarz amerykański ( ur. 15 września 1789 w Burlington w stanie New Jersey, zm. 14 września 1851 w Cooperstown w stanie Nowy Jork), autor znanych powieści przygodowych i awanturniczych.
Spis treści |
[edytuj] Nauka i podróże
Jego ojciec był sędzią i członkiem amerykańskiego Kongresu. Już w wieku lat 14 wstąpił na uniwersytet Yale, studiując początkowo prawo, później zaciągnął się do marynarki, gdzie dosłużył się stopnia oficera, spędzając tam trzy lata. Po ślubie 1811 odszedł ze służby i zamieszkał w nowojorskim hrabstwie Westchester. Pięć lat swego życia spędził w Europie, bądź to podróżując, bądź też pełniąc obowiązki konsula w Lyonie. W 1826 przeniósł się do Paryża, następnie podróżował po Europie. Do Ameryki powrócił w 1833. Oprócz powieści pisał trawelogi, eseje polityczne i książki historyczne.
[edytuj] Powieści Coopera
Zrazu pisał romanse i powieści szpiegowskie, popularność zdobył dzięki romantycznej epopei amerykańskiego osadnictwa. Jest to tzw. Pięcioksiąg przygód Sokolego Oka (Pogromca Zwierząt, Ostatni Mohikanin, Tropiciel Śladów, Pionierzy, Preria), który jest zarazem żywotnym do dziś wzorem przygodowej powieści indiańskiej.
Powieści Coopera odzwierciedlają idealno-romantyczny obraz życia Indian i osadników w XVIII. w. i wyróżniają się poezją przyrody oraz pełną napięcia akcją, podczas gdy charaktery są na ogół chybione. Cooper był też gorącym obrońcą praw człowieka, przez ostrą krytykę stosunków europejskich i amerykańskich zyskując sobie wielu nieprzyjaciół.
[edytuj] Dzieła
Znane dzieła (niektóre):
- Szpieg 1821
- Pilot 1823
- Pionierzy 1824
- Ostatni Mohikanin 1826
- Preria 1827
- Czerwony korsarz 1827
- Tropiciel Śladów 1840
- Pogromca Zwierząt 1841
[edytuj] Wpływ na polskich twórców
Stał się prekursorem późniejszych twórców także polskich min. Władysława Umińskiego czy Bolesława Mrówczyńskiego.
