Jan Gnatowski
Z Wikipedii
Jan Gnatowski (ur. 22 lipca 1855 na Podolu, zm. 9 października 1925 w Warszawie) - polski pisarz i publicysta, ksiądz prałat.
Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1882 r. przebywał w Warszawie: prowadził wtedy dział literacki w piśmie "Niwa". W 1887 r. przyjął święcenia kapłańskie. W 1890 przeprowadził się do Lwowa. Redaktor "Wiary", "Przeglądu Katolickiego". Krytykował literaturę realistyczną.
Przyjął pseudonim artystyczny Jan Łada.
[edytuj] Dzieła
- 1879 - Listy o literaturze i sztuce
- 1879 - Realizm w literaturze nowoczesnej
- 1880 - Moja Beatrice
- 1883 - Listy z Konstantynopola
- 1900 - Z doliny łez
- 1904 - Jak liście z drzew strącone...
- 1912 - Ostatnia msza
- 1912 - Proboszcz z Priesslau
- 1914 - Mag
- 1916 - Doczekał
- 1916 - Na śmierć. 1863
- 1925 - W zaklętym zamczysku