Jan Huskowski

Z Wikipedii

Jan Huskowski (ur. 23 kwietnia 1883 w Piaskach Wielkich, zm. w XX wieku) – poeta, prozaik, dramatopisarz.

Huskowski mieszkał we Lwowie. W 1919 roku w przystępie manii prześladowczej strzelił na ulicy do jednego ze znajomych, ciężko go raniąc. Prawdopodobnie trafił do jednego z zakładów dla obłąkanych, w którym dokończył żywota. Data jego śmierci nie jest znana.

Huskowski debiutował tomem poezji „Po drodze”, opublikował też kilka tomów fantastycznych nowel napisanych w duchu twórczości Poego. Wydał też powieść „Gesty” oraz dramat „Dzieło”, który w roku 1911 grano w lwowskim Teatrze Niezależnym. W jego utworach objawia się fascynacja filozofią Schopenhauera i Nietzschego. Pisarz nawiązywał też do osiągnięć francuskich symbolistów. Na temat jego twórczości wypowiadał się pozytywnie Karol Irzykowski.

[edytuj] Twórczość

• Po drodze (1907) – poezje
• Spojrzenia (1909) – nowele
• W płomienisku (1912) – nowele
• Gesty (1913) – powieść
• Dzieło – dramat

[edytuj] Opracowania

• Stanisław Lam, Współcześni pisarze polscy (Literatura piękna – krytyka literacka), 1922
• Kazimierz Czachowski – Obraz współczesnej literatury polskiej 1884-1933
• Obłąkany literat, „Świat” 1919/25
• Karol Irzykowski, „Świat” 1912/43
• A. Niewiadowski, „Fantastyka” 1984/11