Jan Kmita (starosta krakowski)

Z Wikipedii

Jan Kmita herbu Szreniawa (ur. przed 1340, zginął w 1376 w Krakowie) - starosta generalny ruski, starosta krakowski, ojciec Piotra.

Jan Kmita był synem Jaśka z Wiśnicza i Damianic, prostoplastę rodu Kmitów. Być może przyszedł na świat w jego zamku w Wiśniczu. Jeszcze za życia Kazimierza III znalazł uznanie na dworze królewskim. W 1367 roku objął odpowiedzialną funkcję starosty generalnego ruskiego. Po wstąpieniu na tron Ludwika Węgierskiego utrzymał swoją pozycję. W latach 1372 - 1375 zarządzał w imieniu króla ziemiami ruskimi. Po śmierci Ludwika Jan jako starosta krakowski wspierał rządy regencyjne królowej matki Elżbiety, oczekując przybycia Jadwigi.

Węgrzy, panoszący się za jego rządów w Krakowie, wywoływali niechęć mieszczaństwa i drobnego rycerstwa. W 1376 roku na ulicach miasta doszło do krwawego konfliktu między Węgrami a pospólstwem. Kmita pragnął osobiście uspokoić rozruchy. Być może przypadkowo trafiony, poległ na ulicach Krakowa.

[edytuj] Bibliografia

1. Historia Polski. Bóg, Honor, Ojczyzna. Kompendium wiedzy dla całej rodziny. nr 119 ISBN 978-83-248-0591-4