Jean Anouilh
Z Wikipedii
Jean-Marie-Lucien-Pierre Anouilh (ur. 23 czerwca 1910 w Bordeaux, zm. 3 października 1987 w Lozannie) – francuski dramatopisarz i reżyser teatralny, również autor dialogów filmowych. W swych sztukach Anouilh podejmował problematykę moralną dotyczącą współczesności, choć niejednokrotnie stanowią one adaptacje mitów antycznych.
Anouilh studiował prawo na uniwersytecie w Paryżu, lecz go nie ukończył. Następnie był sekretarzem znanego francuskiego reżysera i aktora Louisa Jouveta. Przyjmuje się, iż jego inspiracją artystyczną było przedstawienie sztuki autorstwa Jeana Giraudoux pt. Siegfried z 1928, dzięki któremu w wieku 22 lat rozpoczął pisanie własnych utworów teatralnych. Ożenił się z aktorką Monelle Valentin.
[edytuj] Bibliografia
- Mandarine (Mandarynka, 1929)
- L'Hermine (Gronostaj, 1932)
- Le Bal des voleurs (Bal złodziejaszków, 1932)
- Y'avait un prisoner (Był sobie więzień, 1934)
- Le Voyageur sans bagage (Pasażer bez bagażu, 1936)
- Le Randez-vous de Senlis (Spotkanie, 1937)
- Léocadia
- Eurydice (Eurydyka, 1942)
- Antigone (Antygona, 1943)
- Médeé (Medea, 1946)
- Roméo et Jeannette (Romeo i Janeczka, 1947)
- L'Invitation au chateau (Zaproszenie do zamku, 1947)
- Le Repetition ou l'Amour puni (Próba, czyli Miłość ukarana, 1950)
- La Valse des toréadors (Walc toreadorów, 1952)
- L'Alouette (Skowronek, 1953)
- La petite Molière (Molierówna, 1959)
- L'Hurluberlu ou le Réactionnaire amoureux (Fanfaron czyli zakochany reakcjonista, 1959)
- Becket ou l'Honneur de Dieu (Becket czyli Honor Boga, 1959)
- Poissons rouges
- Wspaniałe życie
- Arrestation (Aresztowanie, 1975)
