Jeanne Weber
Z Wikipedii
Jeanne Weber (ur. 7 października 1874, zm. 1910 w Maréville w gminie Laxou) - francuska seryjna morderczyni dzieci. Zamordowała co najmniej 10 dzieci[1], w tym prawdopodobnie troje własnych. Zatrzymana w 1908 została uznana za niepoczytalną i umieszczona w szpitalu psychiatrycznym gdzie w 1910 powiesiła się[2].
Urodziła się w małej wiosce na północy Francji, w wieku 14 lat wyjechała do Paryża gdzie wyszła za mąż w 1893. Jej mąż był alkoholikiem i sama Weber także była uzależniona od alkoholu, mieszkali w biednej dzielnicy Paryża z ich siedmioletnim synem - dwoje ich innych dzieci już wtedy nie żyło. Kiedy 2 marca 1905 Weber opiekowała się dwoma córkami swojej bratowej, 18-miesięczna Georgette nagle "zachorowała" i zmarła. Pomimo, że na jej szyi znajdowały się dziwne sińce śmierć Georgette została uznana za naturalną i 11 marca pod opiekę Weber ponownie oddano córkę jej bratowej, dwuletnia Suzanne zmarła pod opieką Weber, według doktora który obejrzał ciało dziecka zmarło ono z powodu niewyjaśnionych "konwulsji".
25 marca siedmioletnia Germaine miała nagły atak "duszenia" który jednak przeżyła, a na jej szyi pozostały czerwone sińce, Germaine zginęła dzień później w czasie następnej wizyty Weber, a cztery dni później zmarł Marcel, syn Weber. Pomimo oczywistych śladów duszenia na szyjach dzieci ich śmierć została wytłumaczona błonicą.
5 kwietnia Weber została złapana na gorącym uczynku przez jej dwie bratowe kiedy powróciły one do domu z zakupów zastając Weber duszącą jej 10-letniego siostrzeńca Maurice'a. Weber została aresztowana i stanęła przed sądem 19 stycznia 1906 z zarzutem ośmiu morderstw - łącznie z trójką jej własnych dzieci i dwoma innymi dziećmi które zginęły wcześniej będąc pod jej opieką. Ława przysięgłych nie uznała dowodów winy Weber i wyszła ona na wolność 6 lutego.
14 miesięcy później, 7 kwietnia 1907 Weber dokonała kolejnego zabójstwa, tym razem w wiosce Villedieu, jej ofiarą był dziewięcioletni Auguste Bavouzet. Ponownie aresztowana Weber znowu stanęła przed sądem ale i tym razem wyszła na wolność kiedy autopsja chłopca miała wykazać, że zmarł on na "tyfus".
Weber przeprowadziła się do Faucombault, a następnie do Orgeville gdzie pod przybranym nazwiskiem "Marie Lemoine" pracowała jako salowa w szpitalu dziecięcym. Właściciele szpitala znali przeszłość Weber ale uważali, że jej ona niewinną ofiarą prawa. Po niecałym tygodniu w nowej pracy Weber została przyłapana na tym jak usiłowała udusić jedno z dzieci - została natychmiast zwolniona z pracy, a całą sprawę zatuszowano.
Weber powróciła do Paryża gdzie aresztowano ją za włóczęgostwo i na krótko umieszczono w szpitalu psychiatrycznym gdzie uznano ją za całkowicie poczytalną i zwolniono. Weber przez pewien czas parała się prostytucją ale 8 maja 1908 ponownie wyszła za mąż i wraz z mężem przeprowadziła się do Commercy gdzie zamieszkali w hotelu. Niedługo potem właściciel hotelu złapał Weber na gorącym uczynku kiedy starała się udusić jego 10-letniego syna Marcela Poirota, ponownie aresztowana Weber raz jeszcze stanęła przed sądem. Tym razem uznano ją winną przynajmniej 10 morderstw i umieszczono w szpitalu psychiatrycznym w Maréville gdzie przeżywszy dwa lata powiesiła się w 1910.
[edytuj] Przypisy
- ↑ http://www.kryminalistyka.fr.pl/psycho_profilowanie_09.php
- ↑ http://www.crimelibrary.com/criminal_mind/psychology/widows/2.html
