Jednomandatowe okręgi wyborcze
Z Wikipedii
Jednomandatowe okręgi wyborcze (JOW, jowy) – okręgi wyborcze, w których obowiązuje ordynacja większościowa tj. taka, w której mandat otrzymuje kandydat, który zdobył najwięcej głosów w wyborach.
Państwa demokratyczne posiadające ordynację wyborczą typu JOW: Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Francja, Kanada, Japonia, do niedawna Włochy.
Spis treści |
[edytuj] Opinie
Zwolennicy jednomandatowych okręgów wyborczych podkreślają, że jest to najprostszy system wybierania deputowanych wynikający wprost z definicji demokracji jako systemu, w którym prawo stanowi wola większości obywateli, nie potrzeba list wyborczych, Parlament jest dzięki nim sprawny (najczęściej jedna partia ma większość), a wybrani kandydaci ponoszą personalną odpowiedzialność za swoje działania. W przeciwieństwie do ordynacji proporcjonalnej nie jest możliwe, by kandydat o złej reputacji, który uzyskał niską liczbę głosów i tak dostał się do Parlamentu.
Według zwolenników głosowanie w okręgach jednomandatowych osłabia skłonności do koncentracji władzy, którą wzmacniają z kolei ordynacje propocjonalne, zwłaszcza z głosowaniem na listy[1].
Przeciwnicy wskazują na zjawisko dopasowywania granic okręgów celem zwiększenia ilości wygranych mandatów (tzw. gerrymandering). [1].
W przeprowadzonym w 2008 roku przez OBOP badaniu za wprowadzeniem jednomandatowych okręgów wyborczych wypowiedziało się 64% ankietowanych, przeciwko - 13%, obojętność lub brak opinii wyraziło 23%[2]
[edytuj] Bibliografia
- Duverger M., Oligarchizacja przywództwa, (w:) Demokracja a elitaryzm władzy. Wybór źródeł, Kraków 2006, s. 14.
Przypisy
- ↑ M. Duverger, Oligarchizacja przywództwa, (w:) Demokracja a elitaryzm władzy. Wybór źródeł, Kraków 2006, s. 14.
- ↑ "Polacy o proponowanych zmianach w systemie politycznym", OBOP, kwiecień 2008, s. 10.