Jednostka funkcjonalności
Z Wikipedii
Jednostka funkcjonalności (ang. function point) – porównawcza jednostka całościowego oszacowania złożoności oprogramowania, stosowana w oderwaniu od użytej technologii wytwarzania (język programowania, środowisko). W określaniu liczby jednostek zawartych w danym programie bierze się pod uwagę pięć jego właściwości i stopień ich występowania: dane wejściowe, dane wyjściowe, interakcyjność, zbiory zewnętrzne i wewnętrzne oraz interfejsy.