Jefferson Park, Chicago
Z Wikipedii
Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: język. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość. |
Ten artykuł wymaga dodania linków wewnętrznych. Jeśli możesz, dodaj je teraz. Linki do innych haseł: hasło, hasłowy, hasłami zapisujemy jako [[hasło]], ''[[hasło]]wy'', '''[[hasło|hasłami]]'''. |
Jefferson Park – dzielnica Chicago, znajdująca się w północno-zachodniej części miasta. Jest dużym skupiskem mieszkańców narodowości polskiej lub pochodzenia polskiego, mieści się tu także siedziba Fundacji Kopernikowskiej oraz festiwalu Polonijnego "Taste of Polonia".
Spis treści |
[edytuj] Historia
Pierwszymi mieszkańcami tego terenu byli Indianie ze szczepów Pottowatomi, Ottawa, Chippewa, a później także francuscy i anglosascy traperzy bywali w tych terenach w drodze po pobliskiej właśnie przeniosce w dzisiejszym Portage Park, bowiem na odcinku pomiędzy dzisiejszymi ulicami Cicero i Narragansett szlak był błotnisty, a wiosną i jesienią nawet spławny. Wzdłuż tych właśnie ulic przebiegały dwa progi pradoliny Jeziora Michigan, które zatrzymywały wody opadowe zamieniając obszar dzisiejszej dzielnicy w grząskie bagnisko.
Pierwsi biali osadnicy pojawili się dopiero w roku 1833. Jednak kolonizacje tych teren na większa skale stało się możliwe dopiero po wygnaniu Indian na drugi brzeg rzeki Missisipi (rzeka) w 1837 r. W 1850 r. założono miasteczko Jefferson w tawernie Chestera Dickinsona, który został jego pierwszym burmistrzem. Miasteczko Jefferson obejmował spore tereny poza dzisiejszym Jefferson Park od ulicy North na południu aż do Devon na północy a od ulicy Western na wschodzie do ulicy Harlem.
Northwest Plank Road, zbudowana za ogromne jak na owe czasy pieniądze (51 tys. dolarów), stała się pierwszym w miarę wygodnym szlakiem komunikacyjnym wiodącym z Chicago na północ do miasteczka Jefferson a niedługo później stacja kolejowa z którego dzielnica otrzymał swa nazwę. W XIX wieku rozrastająca się gwałtownie metropolia dotarła do granic miasteczka Jefferson, które ostatecznie w roku 1889 Chicago wchłonęła. W ten sposób obecny obszar Jefferson Park znalazł się w granicach Chicago. Farma rodziny Esdohrów, skąd okoliczni mieszkance pobierali wodę ze studni, znajdował się na terenie dzisiejszego parku Jefferson Park przy skrzyżowaniu ulic Higgins i Milwaukee.
Dzielnica rozrosła się dzięki rozwoju sieci tramwajowej wzdłuż ulic Milwaukee, Lawrence i Elston z głębi miasta na początku 20. stulecia, przyciągając imigrantów z Polski, Niemiec, oraz innych krajów europejskich. Najbardziej osobliwa grupa byli Niemcy Nadwolżanscy, a duża nieistniejąca już kamienica nieopodal parku nazywała się potocznie "Russian Hotel", czyli Ruski Hotel po polsku.
Choć Polacy nie byli wtedy tak liczni w dzielnicy Jefferson Park jak dziś, to jednak zawsze było sporo mieszkańców polskiego pochodzenia odkąd Polacy zaczęli masowo przyjeżdżając do USA po wojnie secesyjnej. Syn sławnego polonijnego wydawcy Władysława Dyniewicza, Kazimierz wybudował osiedle domków w pobliżu dzisiejszej polskiej parafii Sw Konstancji która nazywała się "Dyniewicz Park", i otworzył małe kino pod nazwa the "Casimir Theatre" który działał do lat 40.
[edytuj] Dziś
Wizytówkami dzielnicy są stacja kolejowa Jefferson Park, zabytkowy Teatr Gateway w którym ma siedzibę Fundacja Kopernikowska, pomniki dla weteranów wojennych, Prezydenta Jeffersona fotografa Edward Fox i oczywiście parki.
O polskości tej dzielnicy świadczy powyżej wspomniana Fundacja Kopernikowska wraz z corocznym festiwalem polonijnym "Taste of Polonia", duża ilość sklepów i innych biznesów polskich wzdłuż ulic Miwaukee, Elston, Higgins i Lawrence, a także polska parafia św. Konstancji.