Jermain Taylor
Z Wikipedii
| Jermain Taylor | |
 |
|
| Pseudonim | Bad Intentions |
| Data i miejsce urodzenia | 11 sierpnia 1978 Little Rock |
| Narodowość |  Stany Zjednoczone |
| Styl | praworęczny |
| Kategoria wagowa | średnia |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 30 |
| Zwycięstwa | 27 |
| Nokauty | 17 |
| Porażki | 2 |
| Remisy | 1 |
| No contests | 0 |
| Sydney 2000 | ||
|---|---|---|
 |
||
| boks | ||
|
|
||
Jermain Taylor (ur. 11 sierpnia 1978 w Little Rock) - amerykański bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji WBC i WBO w wadze średniej (do 160 funtów), były mistrz świata organizacji IBF w tej samej kategorii wagowej, brązowy medalista olimpijski z Sydney z 2000.
Spis treści |
[edytuj] Kariera amatorska
Taylor zdobył brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney w 2000 (w półfinale przegrał z późniejszym mistrzem olimpijskim, Yermakhanem Ibraimowem).
Jest wicemistrzem Stanów Zjednoczonych z 1997. Rok później zdobył brązowy medal.
[edytuj] Kariera zawodowa
Taylor zaczął walczyć zawodowo w styczniu 2001. Po trzech i pół roku, w swojej 21 walce pokonał byłego mistrza świata organizacji IBF w kategorii junior średniej, Raula Marqueza. Jeszcze w tym samym roku wygrał z kolejnym byłym mistrzem - Williamem Joppy[1].
Te zwycięstwa były przepustką do walki o najwyższą stawkę. 16 lipca 2005 zmierzył się z Bernardem Hopkinsem, niekwestionowanym mistrzem kategorii średniej, który posiadał pasy mistrzowskie wszystkich czterech głównych organizacji bokserskich, i uznanym przez Ring Magazine za najlepszego wtedy boksera bez względu na kategorie wagowe. Taylor zaczął walkę w dobrym stylu, był wyraźnie szybszy od starszego od siebie o 13 lat rywala. Jednak w drugiej części walki Hopkins wyraźnie ożywił się i zaczął niwelować początkową przewagę pretendenta do tytułu. Ostatecznie pojedynek skończył się niejednogłośną decyzją na punkty na korzyść Taylora. Został on tym samym nowym niekwestionowanym mistrzem świata w kategorii średniej[2].
Zarówno Hopkins jak i wielu obserwatorów uznało ten wynik za mocno kontrowersyjny. W konsekwencji w grudniu tego samego roku doszło do pojedynku rewanżowego między obu pięściarzami. Aby do walki mogło dojść, Taylor musiał zrezygnować z tytułu mistrza świata IBF. Ich drugie starcie także zakończyło się wygraną Taylora na punkty, tym razem po jednogłośnej decyzji sędziowskiej[3].
W 2006 Taylor walczył dwa razy. W czerwcu zmierzył się z Ronaldem Wrightem. Spotkanie, bardzo wyrównane, zakończyło się remisem[4]. Początkowo w grudniu miało dojść do walki rewanżowej obu pięściarzy, ale po wycofaniu się Wrighta Taylor zmierzył się z Kassimem Oumą. Po dość jednostronnej walce wygrał decyzją sędziów na punkty i zachował oba swoje tytuły[5].
19 maja 2007 Taylor przystąpił do kolejnej obrony swoich pasów mistrzowskich. Jego przeciwnikiem był Cory Spinks, mistrz świata organizacji IBF w kategorii junior średniej i były niekwestionowany mistrz w kategorii półśredniej. Po wyrównanej walce Taylor wygrał niejednogłośną decyzją sędziów[6].
29 września 2007 stracił swoje tytuły mistrzowskie, przegrywając przez techniczny nokaut w siódmej rundzie z Kelly Pavlikiem (mimo że w drugiej rundzie Pavlik leżał na deskach)[7]. 16 lutego 2008 doszło do walki rewanżowej między oboma pięściarzami. Stawką pojedynku nie były pasy mistrzowskie WBC i WBO, ponieważ strony ustaliły limit wagowy przewyższający kategorię średnią i wynoszący 166 funtów. Walkę wygrał ponownie Pavlik, tym razem na punkty po jednogłośnej decyzji sędziów[8].
Przypisy
- ↑ Gregg, John: Taylor Manhandles Joppy Over Twelve (en). The Boxing Times.
- ↑ Gregg, John: Taylor Upsets Hopkins Captures Crowns (en). The Boxing Times.
- ↑ Gregg, John: Taylor Pounds Out Win Over Hopkins (en). The Boxing Times.
- ↑ Houston, Graham: Jermain Taylor Draw 12 Winky Wright (en). Fightwriter.com.
- ↑ Houston, Graham: Jermain Taylor W12 Kassim Ouma (en). Fightwriter.com.
- ↑ Gregg, John: Taylor Out Dances Reluctant Spinks (en). The Boxing Times.
- ↑ Escobar, Luis: Pavlik Prevails TKO's Taylor (en). The Boxing Times.
- ↑ Gregg, John: Pavlik Grinds Out Win Over Taylor (en). The Boxing Times.
