Jigme Singye Wangchuck

Z Wikipedii

Jego Wysokość Król Jigme Singye Wangchuck, Dżigmie Wangczuk (ur. 11 listopada 1955), czwarty król Bhutanu w latach 1972-2006, abdykował. Syn króla Jigme Dorji Wangchucka.

[edytuj] Biografia i życie

Urodził się 11 listopada 1955 w Pałacu Denchenchholing w Thimphu. O jego dzieciństwie nie wiemy zbyt dużo.

21 lipca 1972, kiedy miał niespełna 17 lat, na zawał serca po 20 latach panowania zmarł jego ojciec, trzeci król Bhutanu. 24 lipca 17-letni Jigme Singye formalnie objął tron, tym samym stając się najmłodszym monarchą w historii. Koronacja odbyła się 2 czerwca 1974. Jak przyszły król kazał, na tą uroczystość zaproszono wielu zagranicznych ważnych osobistości. Była to rewolucja, ponieważ wcześniej nikt niezwiązany pochodzeniowo z Bhutanem nie mógł wchodzić na jego tereny, a już co najmniej do pałacu królewskiego. Był to koniec wieloletniej, międzynarodowej izolacji Bhutanu. Nowy król przyjął tytuł Druk Gyalpo, co w języku dżongkha oznacza Król Smoka (Smok to narodowy symbol Bhutanu). Po koronacji Jigme Singye wyjechał za granicę na studia (wcześniej uczył się w miejscowych szkołach w Bhutanie) studiował w Wheaton College w USA i w Oksfordzie w Wielkiej Brytanii, gdzie nauczył się języka angielskiego.

Jigme Singye kontynuował politykę swego ojca, która obejmowała powolną modernizację kraju. Zażarcie szerzył kulturę bhutańską. W 1988, patrząc na postępującą westernizację kraju, ustanowił ustawę Driglam Namzha (dosłownie Etykieta i Maniery), która kazała wszystkim obywatelom Bhutanu nosić w miejscach publicznych tradycyjne bhutańskie stroje. W tym samym roku wprowadził do bhutańskich szkół nauczanie tradycyjnego języka bhutańskiego, dżongkha i ustanowił go językiem urzędowym.

Do 1998 Bhutan był monarchią absolutną, gdzie stuprocentową władzę stanowił król. W 1998 Jigme Singye stworzył bhutański parlament i zmienił ustrój państwa na monarchię konstytucyjną. Ogłosił też nowe, bardziej demokratyczne prawo, które wciąż uznawało władzę króla, lecz nie mógł on podjąć ważniejszej decyzji bez poparcia parlamentu. Dał też parlamentowi władzę odwołania króla (kiedy przeciw niemu będzie ponad ² / 3 zgromadzonych).

Pod koniec 2003 zorganizował pierwszą w tym wieku bhutańską kampanię wojskową, przeciwko assamijskim i nepalskim separatystom, którzy najeżdżali południowy Bhutan i wykorzystywali tereny należące do Bhutanu do różnych celów. Kampania powiodła się.

Według wielu źródeł król prowadzi prosty, bhutański tryb życia; urzęduje w niewielkiej, typowo po bhutańsku urządzonej, drewnianej chacie za stolicą, Thimphu, a Thimphu Dzong, dotychczasową siedzibę trzech wcześniejszych królów Bhutanu udostępnił dla swych czterech żon, wszystkich sióstr oraz zgromadzeniu narodowemu, czongdu. Podczas jego wystąpień publicznych jest sympatyczny i wesoły; prawdopodobnie to jego rządy spowodowały nagły skok Bhutanu o kilka miejsc w corocznych statystykach Wskaźnika Wesołości Narodu.

17 grudnia 2005 król Jigme Singye Wangchuck publicznie ogłosił, że w 2008 odbędą się pierwsze w historii Bhutanu demokratyczne wybory parlamentarne. Równocześnie oświadczył, że w tym samym roku 2008 abdykuje on na rzecz swego syna, Jigme Khesara Namgyala Wangchuka. Jednak po roku od tego zrezygnował ze swojego postanowienia i 14 grudnia 2006 natychmiast abdykował. Tron po nim objął jego syn.

Były król ma cztery żony, które są siostrami, a z którymi ma pięciu synów i cztery córki. 8 maja 2006 król Jigme Singye Wangchuck znalazł się także na liście Osób Które Kształtowały Świat w magazynie The Time.