John Watson (psycholog)

Z Wikipedii

John Broadus Watson - (1878-1958) - amerykański psycholog, prekursor behawioryzmu. Profesor Johns Hopkins University w Baltimore. W 1913 w odczycie Psychologia jak ją widzi behawiorysta, przedstawił własną koncepcję psychologii, która odrzucała analizowanie świadomości i introspekcję, jako metodę subiektywną i nienaukową, skupia się natomiast na zachowaniach oraz czynnikach, które je warunkują - sytuacjach. Odczyt ten traktuje się jako symboliczne narodzenie behawioryzmu.

Uważał, że zachowanie przybiera postać S - R. Gdzie S to bodziec (ang. Stimulus) zaś R to reakcja (ang. Response).

Pisał: Dajcie mi dziecko spłodzone przez dowolną parę rodziców i dajcie mi pełną kontrolę nad środowiskiem, w jakim będzie ono wzrastać - a sprawię, że wyrośnie na wybitnego uczonego, artystę, politycznego przywódcę, czy też, jeśli tylko będę tego chciał, zostanie pospolitym przestępcą.

Swoje przekonanie potwierdził słynnym i eksperymentem na jedenastomiesięcznym dziecku - Małym Albercie (Albert B.), który był umieszczony w szpitalu. Eksperyment Watsona i jego asystentki Rosalie Rayner polegała na uczeniu Alberta lęku przed szczurem poprzez warunkowanie klasyczne. Gdy w polu widzenia dziecka pojawiał się szczur, Watson uderzał w gong, wywołując straszny hałas, który jest bodżcem bezwarunkowym dla reakcji lękowej u dziecka. Albert zaczął szybko bać się szczura. Nastąpiła także generalizacja tego lęku na inne przedmioty podobne do szczura (maskotki, brody itp.)

Watson nigdy nie wygasił lęku u Alberta. Obecnie eksperymenty takie są w psychologii zakazane ze względów etycznych.

Watson został wyrzucony ze swojej rodzimej uczelni po tym jak rozniosło się, że wraz ze swoją asystentką bada w laboratorium uniwersyteckim orgazm u kobiet. Tego nie zniosły ówczesne władze uniwersyteckie.

Ten wybitny naukowiec zmarł w nędzy.