Jules Romains

Z Wikipedii

Jules Romains, właściwie Louis Henri Jean Farigoule (ur. 26 sierpnia 1885 Saint-Julien-Chapteuil, zm. 14 sierpnia 1972 Paryż) – francuski pisarz, poeta, publicysta, eseista.

Odbył studia z dziedziny literatury i filozofii w École Normale Supérieure. W czasie studiów był związany z grupą literacką Opactwo Créteil, którą założyli Charles Vildrac i René Arcos. Do grupy należeli między innymi pisarz Georges Duhamel, malarz Gleizes i muzyk Albert Doyen. Nakładem grupy został wydany tomik poetycki Jules'a La vie unanime (1908), uznawany za manifest unanimizmu - głoszącego, że głównym bohaterem literackim powinna być zbiorowość, decydująca o losach jednostki.

W latach 1932-1947 wydał cykl epicki Ludzie dobrej woli. W czasie II wojny światowej wyjechał do USA. Występował w Radiu Boston i Głosie Ameryki. W 1941 przeniósł się do Meksyku, gdzie był współzałożycielem Francuskiego Instytutu Ameryki Łacińskiej. Od 1947 był członkiem Akademii Francuskiej.

[edytuj] Powieści

• Le copains (1913)
• Ludzie dobrej woli (1932-1947)
• Niezwykła kobieta (1957)

[edytuj] Sztuki

• L'armée dans la ville (1911)
• Knock czyli triumf medycyny (1913)