Julia Billiart

Z Wikipedii

Św. Julia Billiart (ur. 12 lipca 1751 w Cuvilly we Francji, zm. 8 kwietnia 1816) – święta dziewica kościoła katolickiego pochodząca z Francji, której wspomnienie Kościół obchodzi 8 kwietnia.

[edytuj] Biografia

Jej rodzice gospodarowali na niewielkim kawałku ziemi i prowadzili mały interes handlowy. Podobno już od dzieciństwa odznaczała się wyjątkową inteligencją i pobożnością, a mając 14 lat złożyła śluby czystości. W wieku 16 lat pracowała na roli razem z rodzicami, którym nie wiodło się materialnie.

W 1773 r. usiłowano zamordować jej ojca, strzelając przez okno, gdy rodzina siedziała przy kolacji. Wywołało to u niej ogromny wstrząs, którego skutkiem był paraliż. Mimo choroby zachowała pogodę ducha oraz pobożność. Okoliczni mieszkańcy zaczęli uważać ją już wtedy za świętą: odwiedzali ją by posłuchać opowiadań z życiorysów świętych i katechizmowych.

Po wybuchu rewolucji francuskiej zdecydowanie opowiedziała się przeciwko jakobinom. Ukrywała m.in. prześladowanych księży, za co miano ukarać ją spaleniem na stosie. Zdołano ją uratować wywożąc w bezpieczne miejsce na wozie z sianem. W 1789 roku przeniosła się do Amiens, stamtąd zaś do Bettencour. Gdy prześladowania rewolucyjne skończyły się, założyła w Amiens instytut dla dziewcząt i sierociniec. Do wspólnej pracy zachęciła kilka młodych dziewcząt, co stało się początkiem zgromadzenia zakonnego sióstr od Najświętszej Panny tzw. siostry Notre Dame.

W 1804 r. w czasie odmawiania nowenny do Najświętszego Serca Jezusowego została uleczona z paraliżu, na który cierpiała przez 22 lata od feralnej nocy próby zabójstwa ojca, co zostało poczytane za cud. W 90 lat po jej śmierci w 1906 r. roku papież Pius X beatyfikował ją, zaś w 1969 r. Paweł VI kanonizował.

[edytuj] Zobacz też

• żeńskie katolickie zakony i zgromadzenia zakonne

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Portrety: [1], [2].