Kamiana Mohyła

Z Wikipedii

Kamiana Mohyła - stanowisko archeologiczne nad rzeką Mołoczna, około 2 km od wioski Terpynia koło Melitopola w obwodzie zaporoskim na Ukrainie.

Jest to skupienie trzeciorzędowego piaskowca o powierzchni około 3000 m² i wysokości do 12 m, formą przypominające kurhan (stąd nazwa). Stanowi ono jedyną wychodnię piaskowca w Zapadlisku Azowsko-Czarnomorskim. Masyw jest silnie popękany i jest w nim wiele jaskiń wietrzeniowych.

Od 1932 stanowiskiem zainteresowali się pracownicy melitopolskiego muzeum krajoznawczego. Zwrócili oni uwagę na wiele rysunków skalnych w jaskiniach. W 1934 r. jeden z nich, W.N. Danilenko, napisał kilka listów do Instytutu Archeologii Akademii Nauk USRR prosząc o bardziej szczegółowe prace. W 1938 pracowała tam ekspedycja pod kierownictwem O.N. Badera. Odkryto wtedy ponad 30 nowych punktów z rysunkami.

Po II wojnie światowej Bader nie mógł wróciċ do prac na stanowisku, gdyż jako Niemiec został zesłany do Niżnego Tagiłu. W początku lat pięċdziesiątych Kamianej Mohyle zagrażało zatopienie w mającym powstaċ sztucznym Jeziorze Północnokrymskim, jednak stworzenie rezerwatu uchroniło ją od tego losu.

W 1994 r. orientalista A.G. Kifiszyn twierdził, że w petroglifach Kamianej Mohyły występują ślady piśmienictwa protosumeryjskiego. Wywołało to wiele kontrowersji.