Karabin TAR-21
Z Wikipedii
| Tavor Assault Rifle - 21 | |
 |
|
| CTAR-21 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  Izrael |
| Producent | Israel Military Industries Ltd. |
| Rodzaj | karabin szturmowy |
| Historia | |
| Prototypy | 1991 |
| Produkcja seryjna | ok. 2000 - do chwili obecnej |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 5,56 mm |
| Nabój | 5,56 x 45 mm |
| Magazynek | 30 nab. |
| Wymiary | |
| Długość | 720 mm (TAR-21) |
| Długość lufy | 560 mm (TAR-21) |
| Masa | |
| broni | 2,8/3,63 kg (TAR-21 niezaładowany/załadowany) |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku | 890 m/s (TAR-21) |
| Szybkostrzelność teoretyczna | 750-900 strz/min |
Tavor Assault Rifle - 21 - izraelski karabin szturmowy produkowany przez koncern Israel Military Industries Ltd. Nazwa pochodzi od góry Tabor (hebrajska nazwa Tavor)
Spis treści |
[edytuj] Historia konstrukcji
Pierwszym opracowanym w Izraelu karabinem był Galil, będący mocno zmodernizowaną wersją karabinu AK, a dokładniej fińskiego Valmeta M62. Jednak w jednostkach liniowych został on dość szybko zastąpiony przez amerykańskie karabiny M16. Na początku lat 90. dowództwo izraelskich sił lądowych postanowiło wprowadzić do uzbrojenia nowy karabin, który po roku 2000 zastąpiłby w uzbrojeniu Galile i M16. Zadanie opracowania nowej broni powierzono firmie Israel Military Industries Ltd.
Pierwszym etapem prac projektowych było zebranie informacji o oczekiwaniach przyszłych użytkowników karabinu - izraelskich żołnierzy piechoty. Okazało się, że oczekują oni broni lżejszej, łatwiejszej w obsłudze. Oczekiwano także, że nowa broń zostanie wyposażona w celownik ułatwiający strzelanie (inny niż mechaniczny).
Opierając się na tych sondażach, zespół konstrukcyjny IMI Ltd. przyjął założenia konstrukcyjne nowego karabinu. Do prac włączono też specjalistów z firmy Formtech, którzy mieli się zająć zewnętrzną formą nowego karabinu (celem było uzyskanie maksymalnie ergonomicznej konstrukcji). Na tym etapie prac podjęto decyzję, że nowa broń będzie zbudowana w układzie bullpup. Prace na prototypem rozpoczęto w 1991 roku, ale były one utrzymywane w tajemnicy. Pomiędzy 1991 a 1993 rokiem wyprodukowano partię prototypową karabinów (95 sztuk). Zostały one przekazane do jednostek wojskowych w celu przetestowania. 10 sierpnia 1993 roku karabin został po raz pierwszy zaprezentowany. Produkcję karabinu rozpoczęto ok. 2000 roku.
[edytuj] Wersje
- TAR-21 - wersja podstawowa
- STAR-21 - (Sharpshooter TAR-21) wersja wyborowa z wydłużoną lufą i i dwójnogiem. Zamiast celownika kolimatorowego optyczny. Według niepotwierdzonych informacji trwają prace nad dostosowaniem tej wersji do amunicji 7,62 x 51 mm NATO
- CTAR-21 - (Commando TAR-21) karabinek ze skróconą lufą
- MTAR-21 - (Micro TAR-21) karabinek z bardzo krótką lufą.
[edytuj] Opis konstrukcji
Karabin TAR-21 jest indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną . Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Ryglowanie przez obrót zamka. Mechanizm spustowy umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym i seriami. Przełącznik rodzaju ognia (połączony z bezpiecznikiem) po obu stronach broni, w zasięgu kciuka dłoni spoczywającej na chwycie pistoletowym. Zasilanie z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 30 naboi (można stosować dowolne magazynki zgodne ze STANAG NATO). Broń standardowo wyposażona w celownik kolimatorowy MARS (Multi-purpose Aiming Reflex Sight). Przed kolimatorem znajduje się podstawa do montażu celownika noktowizyjnego.
[edytuj] Dane taktyczno-techniczne
| Wzór | TAR-21 | STAR-21 | CTAR-21 | MTAR-21 |
| Nabój | 5,56 x 45 mm NATO | 5,56 x 45 mm NATO | 5,56 x 45 mm NATO | 5,56 x 45 mm NATO |
| Masa broni niezaładowanej (kg) | 2,8 | ? | 2,7 | 2,4 |
| Masa broni załadowanej (kg) | 3,63 | ? | 3,54 | 3,24 |
| Długość broni (mm) | 720 | ? | 640 | 480 |
| Długość lufy (mm) | 460 | ? | 380 | 250 |
| Prędkość początkowa pocisku (m/s) | 890 | ? | 860 | 770 |
| Szybkostrzelność teoretyczna (strz/min) | 750-900 | 750-900 | 750-900 | 750-900 |
[edytuj] Bibliografia
- Chloupek, Ireneusz. Broń przyszłości. Komandos. 2000, nr 4(91), str. 49-52. ISSN 0867-8669.
- Cymer, Łukasz. Cztery Jokery. Raport-wto. 2003, nr 6, str. 48-52. ISSN 1479-270X.
