Karate tradycyjne
Z Wikipedii
Przez karate tradycyjne w karate rozumie się często te style, które sprzeciwiają się przeprowadzaniu zawodów sportowych w powszechnym rozumieniu tego słowa- uważa się je za kolejna lekcję z przeciwnikiem, jedynie za formę treningu i dostosowania dyscypliny do wymogów bezpiecznej rywalizacji. Z jednej strony oznacza to traktowanie karate jako sztuki, także duchowej, stanowiącej śmiertelnie niebezpieczną umiejętność (która zatraca się w sporcie). Z drugiej strony, poprzez brak intensywnego treningu jiu kumite (sparringu, wolnej walki) i niemożność ustalenia kryteriów rywalizacji, może prowadzić do wykształcania mniej praktycznych dla walki realnej nawyków.
Karate tradycyjne w oryginalnej, dawnej formie w zasadzie nie zachowało się w całości w praktyce współcześnie uprawianych stylów.
Najbardziej znany kodyfikator i popularyzator karate, twórca stylu shotokan, Gichin Funakoshi wypowiadał się przeciwko usportowieniu karate, a także przeciwko podziałom pomiędzy stylami (twiedził, że karate jest jedno). Obecnie prezydentem ITKF (International Traditional Karate Federation) jest sensei Hidetaka Nishiyama, uczeń Gichina Funakoshiego. Twierdzi on, że:
-
- Karate Tradycyjne jest sztuką samoobrony, która wyodrębniła się z uprawianego w Japonii budo (sztuka wojenna). Jest oparte na sztuce walki bez użycia broni, która rozwija się od tysięcy lat. Karate Tradycyjne skupia się na rozwijaniu ludzkiego charakteru do takiego poziomu, że zwycięstwo nad przeciwnikiem jest osiągane bez użycia przemocy. (Hidetaka Nishiyama,Przepisy Sędziowskie International Traditional Karate Federation)
