Kazimierz Boratyński

Z Wikipedii

Kazimierz Boratyński (ur. 30 lipca 1906 w Grodku, powiat włoszczowski, zm. 8 grudnia 1991 we Wrocławiu), chemik polski, specjalista chemii rolniczej, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego i Wyższej Szkoły Rolniczej (później Akademii Rolniczej) we Wrocławiu, członek Polskiej Akademii Nauk.

W latach 1946-1951 był profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Wrocławskiego, przez krótki czas (1951) pełnił funkcję dziekana Wydziału Rolniczego tej uczelni. Od 1951 profesor wrocławskiej Wyższej Szkoły Rolniczej, był dziekanem Wydziału Rolniczego (1951-1954) i prorektorem (1956-1959); od 1956 profesor zwyczajny; w 1972 uczelnia zmieniła nazwę na Akademię Rolniczą. Od 1964 Boratyński był członkiem-korespondentem, a od 1973 członkiem rzeczywistym PAN; w latach 1961-1964 pełnił funkcję wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego.

Otrzymał tytuły doktora honoris causa Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu (1969) i Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Orderem Sztandaru Pracy I klasy.

W pracy naukowej zajmował się chemią nawozów mineralnych, chemią i fizyką gleb, procesami próchniczymi w glebie, geografią gleb. Ogłosił około 150 prac, m.in.:

• O kwasach metafosforowych (1932)
• Metafosforany i pirofosforany jako źródło fosforu dla roślin (1933, współautor)
• O odmianach pięciotlenku fosforu (1933)
• Badania nad próchnicą (1962-1965, 4 części, współautor)
• Wpływ nawożenia na związki próchnicze gleby lekkiej (1968)

Źródła:

• Biogramy uczonych polskich, suplement (pod redakcją Andrzeja Śródki), Warszawa 1993