Z Wikipedii
Kiwano (Cucumis metuliferus) - gatunek ogórka. Pochodzi ze stepów Kalahari w zachodniej Afryce.
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Długa, płożąca się.
- Kwiaty
- Żółtopomarańczowe, nieco mniejsze niż u krajowego ogórka. Są to kwiaty rozdzielnopłciowe, ale na jednej roślinie występują zarówno kwiaty męskie, jak i żeńskie (roślina jednopienna).
- Owoce
- Owalne, długości 10-15 cm o wadze 200-300 g. Skórka kiwano ma barwę początkowo zieloną, a następnie jaskrawo-pomarańczową z jasnymi plamami. Wnętrze owocu wypełnia zielonożółty miąższ, zawierający ok. 500 nasion.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina uprawna. Jest uprawiane w niektórych krajach jako warzywo. Jak przystało na roślinę pochodzącą z tropików jest gatunkiem wybitnie ciepłolubnym. Jego wzrost ustaje przy temperaturze poniżej +15° C, a gdy utrzymuje się temperatura poniżej +5° C zamiera. W Polsce może być uprawiane pod folią lub w szklarniach z nasion otrzymanych z dojrzałych owoców. W optymalnych warunkach rośnie bardzo szybko - nawet 20 cm na dzień. Z jednej rośliny można otrzymać kilka -kilkanaście owoców.[1]
- Sztuka kulinarna : Miąższ o orzeźwiającym smaku, wraz ze znajdującymi się w środku nasionami spożywa się na surowo. Jego smak jest zbliżony do kiwi, melona i ogórka, a zapach do banana. Kiwano można dodawać do sałatek owocowych, deserów, ryb i owoców morza. Doskonale nadaje się do przyrządzania sałatek owocowych, deserów, a ponadto jest niskokaloryczny. Owoce bardzo dobrze przechowują się w mieszkaniu (do 6 miesięcy), stanowiąc oryginalny element zdobniczy i zachowując przez cały czas przydatność do spożycia.
[edytuj] Ciekawostki
- Nazwę kiwano nadano mu w Nowej Zelandii, pochodzi ona od słów kiwi i banan, gdyż przypomina pod względem smaku i aromatu te owoce. W anglojęzycznych krajach nazywany jest też rogatym ogórkiem, lub rogatym afrykańskim melonem.[1]
[edytuj] Zobacz też
Salak, persymona.
- ↑ 1,0 1,1 dr Konstanty Grudzień. Kiwano. [dostęp 2007-11-20].
[edytuj] Linki zewnętrzne
Galeria zdjęć i grafik
