Dyskusja:Klaus Mann

Z Wikipedii

Niezwykłym uproszczeniem jest tu stwierdzenie, jakoby brak akceptacji Tomasza Manna dla swojego najstarszego syna swe źródło miał w homoseksualizmie Klausa Manna. Ich wzajemne relacje były specyficzne i o wiele bardziej złożone, określane przez wiele czynników: Klaus Mann rozpoczynał swoją literacko - artystyczną karierę w momencie, kiedy jego ojciec cieszył się dużą popularnością, zaś ciągłe porównania jego dokonań do dokonań ojca działało bardzo deprymująco na młodego, wrażliwego, początkującego pisarza, poszukującego potwierdzenia wartości swych pisarskich poczynań w nich samych, nie zaś w swoim pokrewieństwie z noblistą Tomaszem Mannem (stąd m. in. Klaus bardzo wcześnie opuszcza dom rodzinny i w mniejszym lub większym stopniu usamodzielnia się). Był to poza tym czas ogromnego przełomu, jaki nastąpił wskutek I wojny światowej, wyrażający się m. in. buntem przedstawicieli młodego pokolenia przeciwko pokoleniu ojców, którzy dopuścili do wybuchu wojny i pozostawili jej skutki całym generacjom, zwłaszcza młodzieży potrzebującej moralnych imperatywów i aksjologicznych niezmienników. Istotnie homoseksualizm określał w naturalny i oczywisty sposób tożsamość Klausa Manna, nie należy temu faktowi jednak przypisywać cech aż tak konfliktogennych, znając realia, w których żyła cała rodzina Mannów - swej orientacji seksualnej Klaus nie ukrywał ani też nie czynił z niej oręża przeciw komukolwiek, przeciwnie, domagał się akceptacji i pokojowego współistnienia ludzi o różnych wyznacznikach ich tożsamości. Faktycznie, długo Tomasz Mann nie wyrażał swojej aprobaty dla syna w formie, której pewnie Klaus oczekiwał, gdyż dopiero po jego śmierci napisał o swoim szacunku i uznaniu swojego syna, którego określił jako nieprzeciętnego przedstawiciela swojej generacji. engelchen@wp.pl