Klaus Bachmann
Z Wikipedii
Klaus Bachmann (ur. 1963 w Bruchsal), dziennikarz, publicysta, historyk, politolog, autor wielu książek o tematyce europejskiej, polsko-niemieckiej i polsko-ukraińskiej.
Urodzony w 1963 roku w Bruchsal, niemieckim miasteczku niedaleko granicy francuskiej. Studiował historię, historię Europy wschodniej, nauki polityczne i języki słowiańskie (rosyjski, ukraiński i serbo-chorwacki) na uniwersytetach w Heidelbergu, Wiedniu i Krakowie. Działalność publiczną zaczynał podczas studiów jako radny miejski w Bruchsal.
W 1988 r. osiadł na stałe w Polsce i zaczął regularnie pisać do kilku znanych gazet w Austrii i w Niemczech (Die Presse, Der Falter, die Tageszeitung). Od 1989 r. był oficjalnie akredytowany jako korespondent zagraniczny w Polsce, od 1992 również w Kijowie, Mińsku i Wilnie. Od połowy lat 90. pracował też dla berlińskiego "Der Tagesspiegel", "Stuttgarter Zeitung" i "Hannoversche Allgemeine Zeitung" oraz dla kilku ogólnopolskich mediów (Rzeczpospolita, Polityka, Tygodnik Powszechny).
W 2000 r. obronił na Uniwersytecie Warszawskim pracę doktorską na temat konfliktu polsko-ukraińskiego w Galicji w latach 1907-1914. Praca ukazała się drukiem w Austrii i w Niemczech.
W 2001 r. wyjechał do Brukseli, gdzie przez 3 lata był korespondentem niemieckich i austriackich gazet w krajach Beneluksu. W 2004 r. wrócił do Polski i habilitował się na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego pracą o Konwencie Europejskim i demokracji deliberatywnej. Został kierownikiem katedry politologii w Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy Brandta na Uniwersytecie Wrocławskim.
W latach 2000- 2001 oraz od roku 2005 jest członkiem zarządu Fundacji Batorego.
W 2006 roku został profesorem nadzwyczajnym w instytucie politologii Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Wykłada też w Instytucie Studiów Międzynarodowych na Uniwersytecie Wrocławskim. Publikuje w Polityce, Gazecie Wyborczej i w niektórych niemieckich mediach. W roku 2004 visiting professor w Instytucie Historii Europy Wschodniej Uniwersytetu Wiedeńskiego (w zakresie najnowszej historii Polski) i w Instytucie Nauk Politycznych (IEP) na uniwersytecie w Bordeaux (2008). Pobyty naukowe na People's University of China (Renmin) w Bejing 2007 i w American Institute for Contemporary German Studies na uniwersytecie Johnsa Hopkinsa w Washingtonie (2007). Członek Central European International Studies Association (CEISA) i European Studies Association (EUSA), współpracownik Warszawskiego "Centrum Stosunków Międzynarodowych".
Mieszka we Wrocławiu.
Ostatnie publikacje:
Polska kaczka w europejskim stawie. Polskie szanse i wyzwania po przystąpieniu do UE, WAIP, Warszawa 2006. Długi cień Trzeciej Rzeszy, Atut, Wrocław 2005. Konwent o przyszłości Europy. Demokracja deliberatywna jako metoda legitymizacji władzy w wielopłaszczyznowym systemie politycznym, Atut, Wrocław 2004.
Felietony [[1]]
