Klemens Aleksandryjski
Z Wikipedii
Klemens Aleksandryjski, właściwie Titus Flavius Clemens (ur. prawdopodobnie 150 - zm. ok. 215) - piszący po grecku pisarz i teolog chrześcijański. Jego nauczycielem był Pantajnos, pierwszy kierownik aleksandryjskiej szkoły teologicznej, jednej z najważnieszych w starożytności. Po Pantajosie kierownikiem aleksandryjskiej szkoły katechetycznej był Klemens. Prześladowany przez Septymiusza Sewera, w roku 202 opuścił Aleksandrię, podróżował po basenie całego Morza Śródziemnego i udał się do Antiochii, gdzie spędził resztę życia. Był wegetarianinem. Nauczał filozofii greckiej, traktując ją jako wprowadzenie do chrześcijaństwa. Autor zachowanych dzieł: Słowo zachęty dla pogan, Wychowawcy i Kobierców. Jego dzieło skierowane do Greków, było pierwszym pismem wczesnochrześcijańskim, które nie wyśmiewało kultury greckiej.
Klemens jest autorem sentencji: Im więcej otrzymujemy wiedzy i światła, na tym większe niebezpieczeństwo wystawiamy nasze zbawienie.
[edytuj] Dzieła w języku polskim
- Kobierce zapisków filozoficznych dotyczących prawdziwej wiedzy, t.1-2, PAX, Warszawa 1994.
- Wypisy z Theodota, WAM, Kraków 2001. ISBN 83-7097-930-0
