Koń śląski

Z Wikipedii

Koń śląski (niem. Schlesisches Warmblut) - Powstał na bazie konia hodowanego na terenie Dolnego i Górnego Śląska. Początki tej rasy które zostały zapisane w rejestrach hodowlanych sięgają XV wieku. Za krainę pochodzenia tej rasy uważa się Oldenburg. Po wojnie do dnia dzisiejszego rasa ta poddana została kilku programom hodowlanym. Hodowla powojenna opierała się na hodowli w sektorze państwowym wspomaganym przez rozdrobnioną hodowlę prywatną. Po przemianach politycznych lat 80. XX w. sytuacja uległa znacznym zmianom i większa część koni znajduje się w posiadaniu prywatnym.

Obecnie zauważa się dwa trendy w hodowli tej rasy:

• utrzymanie odpowiedniej ilości materiału genetycznego konia śląskiego w starym typie
• hodowla konia śląskiego w nowoczesnym typie konia zaprzęgowego

Obecnie do ksiąg hodowlanych tej rasy mogą być wpisywane tylko konie wywodzące się od przodków wpisanych do ksiąg koni ras śląskiej i oldenburskiej (hodowanych w czystości rasy - w dawnym typie). Za konie tej rasy uważa się również konie pochodzące od przodków wpisanych do ksiąg rasy pełnej krwi angielskiej pod warunkiem, że w ich rodowodach w trzecim pokoleniu występuje co najmniej 4 przodków rasy śląskiej. Te ostatnie odgrywają bardzo ważną rolę w promocji tej rasy na arenie międzynarodowej poprzez udział w zawodach powożenia na całym świecie. Rasa ta jest bardzo ceniona przez wielu wybitnych powożących. Jednym z najlepszych koni w zaprzęgu jednego z najznakomitszych powożących wszech czasów Michaela Freunda był koń tej rasy Janosz po Lix. Obecnym centrum hodowlanym tej rasy jest obszar Dolnego Śląska (dawny obszar województwa jeleniogórskiego). Do najbardziej cenionych hodowców należą: Ryszard Szorc,Jan Krzecki, Dariusz Smichura , Władysław Salwa, Antoni Barski, Adam Dymitroca, Marcin Szelest, Jan Karmelita, Andrzej Pasternak.

[edytuj] Hodowla w okresie powojennym do lat 70. XX w.

Okres ten napiętnowany był wieloma trudnościami spowodowanymi zawirowaniami wojennymi które wywarły negatywny wpływ na hodowlę, spowodowane było to przede wszystkim zaginięciem znacznej części dokumentacji hodowlanej, jak również trudnościami w ustaleniu pochodzenia uratowanej populacji. Po uporządkowaniu całej sytuacji i ustaleniu celów hodowlanych przystąpiono do planowej hodowli. Nie ma dużej ilości fotografii tej rasy z tamtego okresu.

Zastosowano ogiery wywodzące się z oldenburdzkich linii hodowlanych, wśród których największy wpływ wywarły: Holdek, Diebitsch, Ulan, Rittmeister i Firley. Należy wspomnieć o kilku innych ogierach takich jak: Bruno który jest ojcem matki wspaniałego Haka o którym mówiono wśród hodowców, że:

"Jak po Haku to będzie ciągnąć z zawiązanymi oczyma ", Skat czy Marokko

HOLDEK:

Zdun sk.gn. ur.1956 od Zdenka po Bruno od Zocha

Kord c.gn. ur.1960 od Karabela

Diadem I gn. ur.1950 od Gerda

ULAN:

Fakir c.gn. ur.1959 od Fanny

Awers gn. ur.1956 od Antena

Grunt sk.gn. ur.1953 od Grusza

FIRLEY:

Chomik sk.gn. ur.1953 od Cytadela

Inkarnat c.gn. ur.1954 od Iwonka

Helikopter k. ur.1956 od Helia

Onufry gn. ur.1957 od Ola

Inwit c.gn. ur.1958 od Iwonka

Perlon k. ur.1961 od Paula

Cytat k. ur.1962 od Cytadela

Wrangel k. ur.1964 od Wartownia

DIEBITSCH:

Autor gn. ur.1947 od Alberta