Kość podniebienna

Z Wikipedii

Kość podniebienna (łac. os palatinum) - parzysta kość czaszki, składająca się z blaszki poziomej i pionowej. Blaszka pozioma tworzy tylny odcinek podniebienia kostnego. Brzeg przedni łączy się wyrostkiem podniebiennym szczęki, tylny – stanowi przyczep dla rozcięgna podniebienia miękkiego. Blaszka pionowa jest wklinowana pomiędzy trzon szczęki i wyrostek skrzydłowaty kości klinowej i wchodzi w skład ściany bocznej jamy nosowej. Na powierzchni nosowej blaszki pionowej ciągnie się pionowo grzebień małżowiny, stanowiący przyczep dla małżowiny nosowej dolnej.

Prawa kość podniebienna zaznaczona na kolor czerwony widoczna od strony przyśrodkowej.

[edytuj] Bibliografia

• Johannes Sobotta, "Anatomia i fizjologia człowieka " wyd. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich , Kazimierz Kucharczyk, Mieczysław Nowak Warszawa

To jest tylko zalążek artykułu związanego z anatomią. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.

Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii!
Wikiprojekt: Nauki medyczne • Portal: Nauki medyczne