Kod Manchester

Z Wikipedii

Kod Manchester jest sposobem fazowej modulacji sygnału cyfrowego (modulacja bifazowa). Logicznemu zeru odpowiada zmiana stanu w środku bitu z niskiego na wysoki, jedynce - z wysokiego na niski. ( Modulacja jako pierwsza została wprowadzona przez G. E. Thomasa w 1949 r. Jest możliwa również odwrotna konwencja, tzw konwencja IEEE 802.3)

Ponieważ w środku czasu trwania przesyłanego bitu występuje zawsze zmiana stanu to możliwa jest synchronizacja modulatora z demodulatorem w każdym przesyłanym bicie (w NRZI może nastąpić długi ciąg zer lub jedynek). Daje to dużą odporność na zmiany szybkości transmisji. Jednocześnie wyeliminowana jest składowa stała co umożliwia przesyłanie tak zmodulowanego sygnału przez elementy jej nie przenoszące (np. transformatory liniowe używane w telekomunikacji).

Wadą jest potrzeba użycia do przesłania dwukrotnie szerszego pasma niż w przypadku sygnału niezmodulowanego.

Kodowanie Manchester wykorzystuje np. ethernet. W wielu nowoczesnych modemach wykorzystana jest ulepszona wersja zapewniająca odporność na zmianę przewodów w linii transmisyjnej - różnicowe kodowanie Manchester.