Kodowanie danych audio
Z Wikipedii
Kodowanie danych audio polega na konwersji głosu z postaci analogowej do postaci cyfrowej, tak aby możliwe było jego przesyłanie przez sieć komputerową.
Najpopularniejsze kodeki wykorzystywane do kodowania danych audio:
Przy nawiązywaniu połączenia obie strony określają, które nich moga wykorzystać i dobierają ten optymalny. Kluczowe dla zapewnienia przepustowości jest to, aby kodek, szczególnie taki, który wykorzystuje silną kompresję, zapewniał dobrą jakość, a jednocześnie nie wprowadzał zbyt dużych opóźnień mających wpływ na przeprowadzana rozmowę. Najpopularniejszy kodek VoIP, czyli G.711, stosowany tradycyjnie w cyfrowej telefonii (np. w ISDN), wykorzystuje częstotliwość próbkowania 8 kHz z rozdzielczością 8 bitów na próbkę. Zapewnia najwyższą jakość połączeń i niskie obciążenie procesora (nie stosuje kompresji), ale wymaga co najmniej przepustowości 128 kb/s w obie strony.
Proces zmiany sygnału analogowego na cyfrowy składa się z trzech etapów:
- próbkowania-polega na pobieraniu chwilowych wartości sygnału z określona częstotliwością - w telefonii wystarczy, że wynosi ona 8 kHz,
- kwantyzacji-proces zmiany wartości pobranych próbek na skończoną liczbę nieciągłych wartości,
- właściwego kodowania
