Kombinacja alpejska
Z Wikipedii
Kombinacja alpejska – olimpijska konkurencja narciarska, składająca się za slalomu i zjazdu, rozgrywana zarówno przez kobiety, jak i mężczyzn.
Po raz pierwszy w programie mistrzostw świata w narciarstwie alpejskim kombinacja alpejska pojawiła się w roku 1932 w Cortinie d'Ampezzo, a pierwszymi mistrzami świata w tej dyscyplinie zostali Rösli Streiff i Otto Furrer.
Pierwszym Polakiem, który zdobył medal mistrzostw świata w tej dyscyplinie został w roku 1970 Andrzej Bachleda-Curuś, który w mistrzostwach rozegranych w Gröden zajął III miejsce. Jeszcze lepiej zaprezentował się on w kolejnych mistrzostwach rozegranych w roku 1974 w Sankt Moritz, zdobywając medal srebrny.
[edytuj] Źródła
- SportoweFakty.pl: Historia mistrzostw świata w narciarstwie alpejskim
