Kompilacja (informatyka)
Z Wikipedii
Kompilacja to proces automatycznego tłumaczenia kodu napisanego w jednym języku programowania na drugi. Dane wejściowe najczęściej nazywa się kodem źródłowym. Program wykonujący tłumaczenie to kompilator. Przeważnie kompilacja jest częścią większego procesu tłumaczenia, tworzony w jej trakcie kod wynikowy jest przekazywany do innych programów (np. linkera), możliwe jest jednak tłumaczenie do postaci zrozumiałej dla człowieka.
Nazwa kompilacja na co dzień jest używana w kontekście tłumaczenia z języka wyższego poziomu na język niższego poziomu. Tłumaczenie w odwrotnym kierunku określa się terminem dekompilacji.
[edytuj] Zastosowania
Typowe zastosowania kompilacji:
- Tłumaczenie kodu programu w postaci czytelnej dla człowieka na zbiór rozkazów maszynowych, które mogą być wykonane przez procesor komputera lub maszynę wirtualną.
- W części języków interpretowanych kompilacja jest częścią procesu wykonywania (np. PHP lub SQL w niektórych serwerach DB).
- Konwersja między językami programowania.
[edytuj] Etapy kompilacji
Proces kompilacji składa się z dwóch faz podzielonych na kilka etapów:
- Faza wstępna - odczyt i analiza kodu źródłowego na podstawie reguł danego języka. Efektem jego pracy jest tzw. reprezentacja pośrednia kodu źródłowego, mająca przeważnie postać grafu lub drzewa zależności.
- Analiza leksykalna - rozdzielenie kodu źródłowego na elementarne jednostki języka programowania zwane tokenami.
- Analiza składniowa - kontrola, czy ułożenie tokenów nie łamie reguł danego języka programowania (czy kod źródłowy był poprawny składniowo)
- Analiza semantyczna - określenie znaczenia poszczególnych tokenów. Przykładem może być sprawdzanie, czy nie występuje niezgodność typów.
- Faza końcowa - na podstawie reprezentacji pośredniej generowany jest kod wynikowy.
- Optymalizacja - reprezentacja pośrednia jest upraszczana tak, aby otrzymany na jej podstawie charakteryzował się pewnymi cechami (np. większą wydajnością lub mniejszą objętością).
- Generacja kodu.
