Komunistyczna Partia Albanii
Z Wikipedii
Komunistyczna Partia Albanii - albańska partia polityczna, utworzona w 1941 r. w Tiranie, podczas okupacji włoskiej z trzech działających w kraju grup komunistycznych - korczańskiej, szkoderskiej i tzw. grupy młodych. Główną rolę odgrywała grupa korczańska, najliczniejsza i działająca najdłużej. Dzieło zjednoczenia skłóconych dotąd albańskich grup komunistycznych dokończyli wysłani do Albanii delegaci Komunistycznej Partii Jugosławii pracujący dotąd w Kosowie: Miladin Popović i Dušan Mugosa. Dom w starej części Tirany, w którym założono partię został w okresie powojennym zamieniony na muzeum (jako Shtepia e Partise - Dom Partii). Obecnie dom ten już nie istnieje.
Pierwszym sekretarzem partii został 33-letni nauczyciel Enver Hodża, wcześniej handlujący papierosami w tirańskiej trafice. W gronie jego najbliższych współpracowników znaleźli się Tuk Jakova i Koci Dzodze. W tym czasie liczba członków partii nie przekraczała dwustu. Pierwszą frakcją, która oddzieliła się od KPA była grupa Zjarri (Ogień). Zdecydowana większość osób przyłączających się do partii stanowiła młodzież z południa kraju. W 1944 r. ponad 60 proc. członków KPA pochodziło z ubogich rodzin chłopskich. Pod koniec 1944 r. liczba członków KPA wzrosła do 5267. Wśród nich robotnicy stanowili zaledwie 15 %.[1]
Partia odegrała rolę głównego organizatora ruchu oporu, który występował przeciwko okupantom włoskim i niemieckim. KPA kierowała armią narodowowyzwoleńczą utworzoną w 1943 roku. W 1945, działając w ramach Frontu Narodowego KPA wygrała wybory i przejęła pełną kontrolę nad państwem albańskim, eliminując środowiska opozycyjne. W 1948 roku, już po zerwaniu z Jugosławią zmieniono nazwę partii na Albańską Partię Pracy.
[edytuj] Bibliografia
- T.Czekalski, Albania, Warszawa 2003.
- W.Dziak, Albania między Belgradem, Moskwą i Pekinem, Warszawa 1992.
[edytuj] Przypisy
- ↑ N.Smirnowa, Istorija Albanii w XX wieke, Moskwa 2003, s.255.