Koniak
Z Wikipedii
Koniak (z franc. Cognac - nazwa miejscowości oraz okręgu we Francji) rodzaj alkoholu, najsłynniejszy winiak, którego technologia wytwarzania pozostała niezmienna od praktycznie 300 lat. Zawiera ok. 40-45% alkoholu. Nazwa "Koniak", a ściślej "Cognac" zastrzeżona jest wyłącznie dla trunku produkowanego w okolicach miasteczka Cognac, w regionie Charente, we Francji.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Po raz pierwszy nazwa "Koniak" została użyta w roku 1617, a niedługo potem powstała pierwsza gorzelnia, która produkowała mocniejszy alkohol zwany palonym winem (franc. "vin brûle", po angielsku "brandy"). Brandy wytwarzana w okolicach miasteczka Cognac nazwano później "eau-de-vie du Cognac" ("eau-de-vie" z franc. znaczy dosłownie: woda życia). Proces został wzbogacony także o drugą destylację.
[edytuj] Produkcja
Produkcja dzieli się na cztery etapy:
- Zbieranie
- Destylacja
- Dojrzewanie
- Mieszanie
Zbieranie
W produkcji koniaku używa się tylko trzech określonych odmian białych winogron, jednakże głównie jest to odmiana ugni blanc. Zbiory przypadają na październik i trwają zawsze jak najkrócej. Następnie owoce poddawane są zgnieceniu w młynkach lub prasach w celu uzyskania moszczu. Ten z kolei przelewany jest do zbiorników, w których, bez dodatku drożdży, dochodzi do fermentacji.
Destylacja
Po tygodniu gotowe wino poddawane jest destylacji, której wynikiem jest 28% alkohol zwany "brouillis". Tenże alkohol poddawany jest następnie kolejnej destylacji, z której uzyskuje się 70% "eau-de-vie". Tak więc z ok. 8l wina uzyskuje się 1l "eau-de-vie". Dodatkowo prawo nakłada na wytwórców obowiązek ukończenia destylacji przed ostatnim dniem marca, gdyż wiosna, a przez to wyższa temperatura mogą negatywnie wpłynąć na jakość wina. Aparatami do destylacji są alembiki - miedziane kotły ogrzewane ogniem.
Dojrzewanie
Kolejnym etapem jest dojrzewanie. Do produkcji beczek dopuszcza się tylko jeden lub dwa gatunki dębu i to z jednego regionu. Oprócz tego dąb musi spełniać także inne warunki: mieć 100 lat, być zdrowy i prosty. Drewno takie cięte jest na kloce wysokości beczki, rąbane na kawałki i suszone przez kilka lat. Beczki wytwarzane i naprawiane są ręcznie, narzędziami przekazywanymi z pokolenia na pokolenie.
Mieszanie
Ostatnim etapem jest mieszanie, gdyż "woda życia" z jednej beczki nie jest jeszcze koniakiem. O zestawieniu decyduje szef piwnicy (franc. "maître de chai") - miesza on poszczególne eau-de-vie, używając do tego celu wyłącznie powonienia, tak, aby efektem był koniak zgodny z wzorcem.
[edytuj] Oznaczenia wieku
- V.S. (Very Special) lub *** - destylaty leżakujące w dębowych beczkach co najmniej dwa lata
- V.S.O.P. ( Very Superior Old Pale) lub Reserve - oznacza co najmniej cztery lata leżakowania
- X.O. (Extra Old), Vieille Reserve lub Napoleon destylaty co najmniej sześcioletnie (Napoleon przynajmniej czeroletni).
- Vintage - tzw. rocznikowe, gdzie rok opisany na butelce oznacza rok zabeczkowania najmłodszego destylatu.
- Hors d'Age - "wiekowe" destylaty tak stare, że nie sposób określić ich wieku, lecz przeważnie przynajmniej 10-letnie.
[edytuj] Znane marki
- Braastad
- Brillet
- Camus
- Courvoisier
- Delamain
- De Luze
- Francet
- Gaston de Casteljac
- Grönstedts
- Guerbé
- Hennessy
- Hine
- Jaques Delorme
- Kelt
- Larsen
- Louis Royer
- Maxime Trijol
- Martell
- Meukow
- Moyet
- Otard
- Paul Giraud
- Prince Hubert de Polignac
- Rémy Martin
