Koniec wieczności
Z Wikipedii
Koniec wieczności (tyt. oryg. ang. The End of Eternity) - książka fantastycznonaukowa Isaaca Asimova, wydana przez Doubleday w 1955 r., polskie tłumaczenie ukazało się nakładem wydawnictwa Iskry w serii Fantastyka-Przygoda w 1969 r.
[edytuj] Fabuła
Książka opowiada o świecie, w którym istnieje swoisty boczny tor, zwany Wiecznością. Wieczność pozwala na obserwację i kontrolę wydarzeń w rzeczywistości. Operatorzy wieczności poprawiają świat, wprowadzając drobne zmiany. Naukowcy odkryli, że drobna zmiana powoduje narastające różnice w kolejnych latach, które osiągają punkt kulminacyjny po około kilku dekadach, po czym zaczynają się wytłumiać. W ten sposób śmierć konkretnego naukowca może mieć wpływ na losy jego epoki, ale nie zmieni wydarzeń mających miejsce za kilka tysięcy lat. Z tego powodu każdy specjalista wieczności jest przydzielony do konkretnego stulecia.