Konstytucja Monako
Z Wikipedii
Konstytucja Monako po raz pierwszy został zaadoptowana w Monako w 1911 roku. Rainier III stworzył nową konstytucję, która weszła w życie 17 grudnia 1962 roku. Dzięki konstytucji w Monako powstał rząd oraz parlament, który wykonuje władzę wraz z Księciem.
Spis treści |
[edytuj] Władza wykonawcza
Książę Monako jest najwyższym ciałem wykonawczym w księstwie. Jednakże książę dzieli część władzy z Radą Rządową pod przewodnictwem Ministra Stanu, który wybiera 4 członków do Rady. Członkowie wybrani przez Ministra Stanu mają za zadanie pomóc Księciu w wykonywaniu prawa.
[edytuj] Władza ustawodawcza
Zapis konstytucji z 1962 roku ustanowił unikameralny parlament Rade Narodową. Każda ustawa, która jest proponowana w parlamencie musi uzyskać akceptację Księcia, który ostatecznie podejmuje decyzję.
[edytuj] Władza sądownicza
Prawo jest wykonywane przez różne sądy, które podlegają księciu Monako. Niezależność sędziów jest zagwarantowana przez konstytucję. Sąd najwyższy jest najwyższym możliwym sądem, który wykonuje prawo. Składa się on z 5 sędziów. 2 sędziów jest wybieranych przez księcia, natomiast 3 kolejnych pochodzi z wybranych przez Radę Narodową. System prawny Monako jest podobny do tego, który funkcjonuje we Francji. Oprócz tego system prawny w Monako częściowo opiera się na kodeksie Napoleona.
