Kosmatka owłosiona
Z Wikipedii
Kosmatka owłosiona | |
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | jednoliścienne |
Rząd | sitowce |
Rodzina | sitowate |
Rodzaj | kosmatka |
Gatunek | kosmatka owłosiona |
Nazwa systematyczna | |
Luzula pilosa (L.) Willd. | |
Galeria zdjęć i grafik |
Kosmatka owłosiona, k. orzęsiona (Luzula pilosa) – gatunek byliny należący do rodziny sitowatych (Juncaceae). Występuje na większej części obszarów Europy (brak jej tylko na dalekiej północy i południowych krańcach), na Zakaukaziu oraz w północnej Azji, gdzie występuje aż po Irkuck. W Polsce jest rośliną bardzo pospolitą na terenie całego niżu i w niższych położeniach górskich.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Bylina gęstokępkowa osiągająca wysokość do 30 cm. Jest rośliną zimozieloną.
- Liście
- Głównie liście odziomkowe, mające długość do 20 cm i szerokość 5-10 mm. Liście łodygowe są bardzo małe. Wszystkie liście posiadają długie, wełniste owłosienie, od którego pochodzi gatunkowa nazwa rośliny.
- Kwiaty
- Zebrane na szczycie łodygi w dużą i rozpierzchłą rozrzutkę z dwoma błoniastymi podsadkami. Na jej wielkokrotnie rozgałęzionych gałązkach znajduje się po 1-2 kwiaty. Pojedyncze niepozorne kwiaty mają długość 3-4 mm. 6-krotny okwiat tworzą 2 rzędy brunatnych, lancetowatych, obrzeżonych i ostro zakończonych działek (po 3 w każdym rzędzie). Wewnątrz okwiatu jednokomorowy słupek z trójdzielnym znamieniem i 6 pręcików. Pręciki i słupki dojrzewają równocześnie. Roślina wiatropylna, kwitnie od marca do maja. Jest jedną z najwcześniej kwitnących naszych roślin wiosennych (co prawda kwitnie bardzo niepozornie).
- Owoc
- Nieco dłuższa od działek okwiatu, trójkątna, brunatnego koloru torebka. Nasiona o długości ok. 1,5 mm zaopatrzone w sierpowaty wyrostek o tej samej długości. Posiadają elajosom i rozsiewane są przez mrówki.
- Biotop, wymagania
- Lasy, łąki, zarośla. Hemikryptofit.
[edytuj] Zmienność
Tworzy mieszańce z k. gajową, k. olbrzymią i k. polną.
[edytuj] Bibliografia
- Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
- Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8
- Tadeusz Traczyk: Rośliny lasu liściastego. Warszawa: PZWS, 1959.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.