Kosmos 14

Z Wikipedii

Kosmos 14
Inne nazwy	Omega-1 1, S00567
Zaangażowani	ZSRR
Indeks COSPAR	1963-010A
Rakieta nośna	Kosmos 63S1
Miejsce startu	Kapustin jar, ZSRR
Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum	253 km
Apogeum	435 km
Okres obiegu	91,3 min
Nachylenie	48,88°
Mimośród	0,013528
Czas trwania
Początek misji	13 kwietnia 1963 (11:02 GMT)
Powrót do atmosfery	29 sierpnia 1963
Wymiary
Wymiary	1,8 × 1,2 m
Masa całkowita	500[1] kg

Kosmos 14 – radziecki satelita technologiczny serii Omega; pierwszy radziecki eksperymentalny satelita meteorologiczny. Satelita testował system orientacji satelitów z użyciem elektrycznego żyroskopu (produkcji zakładów VNIIEM) - układu rozpędzanych elektrycznie żyroskopów, hamowanych elektromagnesami i oddziaływającymi z ziemskim polem magnetycznym, co zapewniało stabilizację trójosiową.

Początkowo uważano, że satelita służy do badaniom geofizycznym. Dopiero 4,5 roku po wystrzeleniu okazało się, że satelita prowadził badania systemu stabilizacji i orientacji statków kosmicznych na potrzeby satelitów meteorologicznych. Prowadził także eksperymenty z ogniwami słonecznymi.

Wyniki tychże testów, w tym przeprowadzonych na bliźniaczym satelicie Kosmos 23, zostały zastosowane w satelicie Kosmos 122 i dalszych satelitach programu Meteor.

Statek utrzymywał łączność z Ziemią za pomocą radiostacji Mayak, pracującej na częstotliwości 20 MHz.

Przypisy

[edytuj] Źródła

• (en) Encyclopedia Astronautica
• (en) Jonathan's Space Home Page
• (en) NSSDC Master Catalog
• (cs) Space 40