Kryterium stabilności Routha-Hurwitza
Z Wikipedii
Kryterium stabilności Routha-Hurwitza jest metodą pozwalającą określić stabilność układu regulacji na podstawie równania charakterystycznego układu
Z punktu widzenia algebry kryterium Routha-Hurwitza pozwala sprawdzić, czy wszystkie pierwiastki równania charakterystycznego leżą w lewej półpłaszczyźnie zmiennej zespolonej s, co pociąga za sobą stabilność układu. Na potrzeby kryterium wykorzystujemy wyznacznik główny równania charakterystycznego
oraz jego podwyznaczniki , gdzie powstałe z k pierwszych wierszy i kolumn wyznacznika głównego
Aby układ regulacji był stabilny muszą zostać spełnione następujące warunki:
- Wszystkie współczynniki równania charakterystycznego istnieją i są tego samego znaku
- Wszystkie podwyznaczniki wyznacznika głównego są większe od zera
W przeciwnym razie układ jest niestabilny. Jeśli jednak któryś z podwyznaczników jest równy zeru, a pozostałe warunki są spełnione, to układ znajduje się na granicy stabilności. W praktyce nie jest konieczne sprawdzanie drugiego warunku dla podwyznaczników i , gdyż oraz .