Lód (cyberpunk)

Z Wikipedii

Lód, także LOD, Logiczne Oprogramowanie Defensywne ^[1] (ang. ICE, Intrusion Countermeasures Electronics) - termin używany głównie w literaturze cyberpunkowej i odnoszący się do oprogramowania strzegącego systemów komputerowych i zbiorów danych przed niepowołanym dostępem, głównie ze strony hakerów. Program służący do przełamywania tych barier to analogicznie lodołamacz (ang. icebreaker). Tak zwany czarny lód to najbardziej zaawansowane i trudne do sforsowania zabezpieczenia, mogące spowodować nawet śmierć atakującego system hakera (gdy jest on podłączony do sieci przez interfejs domózgowy). Czarny lód może być zarządzany przez sztuczne inteligencje.

Termin ten został spopularyzowany przez Williama Gibsona w jego książce Neuromancer ^[2]; według "New Hacker's Dictionary" ^[3] i samego Gibsona nazwę tę wymyślił Tom Maddox, który użył go po raz pierwszy w rękopisie swojej powieści, gdzie dostrzegł go Gibson i uzyskał od Maddoxa zgodę na jego użycie ^[4].

W cyberprzestrzeni (rzeczywistość wirtualna) oprogramowanie to jest zwykle wizualizowane w postaci murów z lodu, kamienia czy metalu.

Mimo że współcześnie odpowiednikami "LOD-u" są firewalle i pochodne, sam termin "ICE" ( i jego odpowiedniki w innych językach) nie przyjął się w języku potocznym (w przeciwieństwie do cyberprzestrzeni) wraz z upowszechnianiem się internetu i związanych z nim zagadnień. Wiąże się to z faktem, że oryginalna nazwa, zawierająca słowo electronics ("elektronika"), jest nie do końca trafna - oprogramowanie to informacja, podczas gdy "elektronika", czyli hardware, to tylko jej nośnik. Niemniej, termin "ICE" (i jego tłumaczenia) jest wciąż używany w science fiction, jak chociażby w anime Cyber City Oedo 808 czy grze komputerowej Deus Ex.

W świecie rzeczywistym termin ICE zostal zaadaptowany na przykład przez producentów oprogramowania ("Black ICE") i w kryptografii jako Information Concealment Engine.

Przypisy