Lato leśnych ludzi
Z Wikipedii
Lato leśnych ludzi – powieść Marii Rodziewiczówny, wydana w 1920 roku. Grupa młodych ludzi spędza w lesie kilka letnich miesięcy. Opis życia w głuchej puszczy jest pretekstem do ukazania piękna i siły natury, a także jej ozdrowieńczego wpływu na człowieka. Utwór jest inspirowany duchem skautingu – bohaterowie doskonalą się poprzez współżycie z naturą i wspólną pracę.