Leopold I Sławny

Z Wikipedii

Leopold I Sławny niem. Otto der Glorwürdige, Otto das Schwert Habsburg (ur. 1293 zapewne w Wiedniu, zm. 28 lutego 1326 w Strasburgu) – książę z dynastii Habsburgów.

Leopold był synem króla niemieckiego Albrechta I Habsburga i Elżbiety Tyrolskiej. Podobnie jak jego brat Fryderyk III Piękny otrzymał imię nawiązujące do dynastii Babenbergów, która rządziła Austrią przed Habsburgami.

Po śmierci ojca (1308) i matki (1313) stał się jednym z najważniejszych przedstawicieli dynastii. Dążył do zdemaskowania zabójcy ojca i do zbliżenia z Luksemburgami. Uczestniczył we włoskiej wyprawie cesarza Henryka VII.

Po śmierci cesarza starał się, by tron niemiecki objął jego brat Fryderyk Piękny. Podczas elekcji 19-20 października 1314 wybrano na króla niemieckiego Ludwika Bawarskiego i Fryderyka Pięknego. Pomiędzy pretendentami doszło do wojny. Ludwika Bawarskiego poparli Szwajcarzy, którzy pokonali wojska habsburskie w bitwie pod Morgarten w 1315. Leopold spóźnił się na pole rozstrzygającej bitwy pod Müldorf (1322). Fryderyk Piękny przegrał bitwę i wraz z młodszym bratem Henrykiem dostał się do niewoli Ludwika Bawarskiego. Leopold starał się o uwolnienie braci. Prowadził także rozmowy z kurią papieską i dworem francuskim o francuskiej kandydaturze na tron niemiecki. Przy okazji Leopold chciał uzyskać dla siebie urząd wikariusza Rzeszy. Wkrótce po pojednaniu Ludwika Bawarskiego z Fryderykiem Pięknym Leopold zmarł prawdopodobnie z powodu choroby serca.

Leopold w 1315 roku poślubił Katarzynę, córkę księcia Sabaudii Amadeusza V. Z tego małżeństwa pochodziły dwie córki:

• Katarzyna (zm. 28 października 1349) – żona pikardyjskiego szlachcica Enguerranda VI, a następnie hrabiego Konrada von Hardegg
• Agnieszka – żona księcia świdnicko-jaworskiego Bolka II

[edytuj] Bibliografia

• Hamannová B., Habsburkové. Životopisná encyklopedie, Praha 1996. ISBN 80-85-946-19-X