Licyniusz (cesarz rzymski)
Z Wikipedii
| Licyniusz | |
 |
|
| Imiona | Licinius |
| Panował jako | Imperator Caesar Valerius Licinianus Licinius Augustus |
| Czas panowania | 11 listopada 308 r. - 18 września 324 r. |
| Dynastia | - |
| Data urodzin | ok.260 r. |
| Data śmierci | 325 r. |
| Lista cesarzy rzymskich | |
Licyniusz (właśc. Flavius Galerius Valerius Licinianus Licinius, ok.260-325 r. n.e.) - cesarz rzymski od 11 listopada 308 do 19 września 324.
Urodzony w Mezji, bliski przyjaciel cesarza Galeriusza, uczestnik jego wyprawy na Persów w 297. W wyniku nieudanych wypraw Sewera II i Galeriusza na zbuntowanych Maksencjusza i Maksymiana Herculiusa dnia 28 października 306 otrzymał godność cesarza wschodniego (nie uznaną przez Maksencjusza). Po konferencji w Carnuntum otrzymał tytuł Augustus 11 listopada 308 roku (władał Tracją, Ilirią i Pannonią). Przymierze z Konstantynem sprowokowało Maximinusa do ataku w 313 i w konsekwencji do samobójstwa Maximinusa.
Prowadził dwie wojny z Konstantynem Wielkim; drugą przegrał w 324 roku i mimo że Konstantyn darował mu życie, został stracony w 325. Po śmierci, przez propagandę konstantyńską i pisma autorów chrześcijańskich (m.in. Euzebiusz z Cezarei) wykreowany na prześladowcę chrześcijan.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Literatura
Cameron Averil, Późne cesarstwo rzymskie, Prószyński i S-ka, Warszawa 2006
