Lucjusz Cecyliusz Metellus Denter

Z Wikipedii

Lucius Caecilus Metellus Denter członek wpływowego plebejskiego rodu rzymskiego Cecyliuszy, syn Lucjusza Cecyliusza Metellusa Dentera, konsula w 284 p.n.e. Konsul w 251 i 247 p.n.e.; dowódca jazdy (magister equitum) w 246 p.n.e, Pontifex Maximus w latach 243 - 221 p.n.e.

Jeden z dowódców rzymskich w czsie I wojny punickiej. Jako prokonsul w 250 p.n.e. odniósł wspaniałe zwycięstwo nad Kartagińczykami dowodzonymi przez Hazdrubala syna Hannona w bitwie pod Panormus (dzisiejsze Palermo). Dzięki umiejętnie zastosowanej taktyce korpus słoni został zepchnięty na własne szeregi kartagińskie co zdecydowało o porażce Kartagińczyków. Po bitwie wszystkie te słonie zostały na polecenie Metellusa schwytane i później zostały pokazane mieszkańcom Rzymu i stracone w cyrku. Od tej pory wizerunek słonia stał się w rodzinie Cecyliuszy Metellów jakby herbem. Często umieszczany na monetach bitych gdy nad mennicą sprawowali nadzór członkowie tej rodziny.

Zobacz też: Drzewo genealogiczne Cecyliuszów Metellów