Luigi Snozzi
Z Wikipedii
Luigi Snozzi (ur. 29 lipca 1932 w Mendrisio) - szwajcarski architekt, w 1985 laureat Nagrody Beton 85, w 1993 laureat Nagrody Beton 93, Nagrody Wakkera (Monte Carasso) i Nagrody Prince of Wales in Urban Design Uniwersytetu Harvard, a w 2003 Nagrody Wakkera (Sursee).
Przedstawiciel neomodernistycznego minimalizmu w architekturze, koncentrujący się na jak najmniejszym niszczeniu miejsca interwencji architekta przez maksymalne wykorzystanie nie tylko zalet, lecz przede wszystkim, wad każdego miejsca. Jeden z czterech architektów tesyńskich określanych mianem "czterech muszkieterów" (Snozzi, Vacchini, Galfetti i Botta), współtworzących fenomen w architekturze europejskiej końca XX wieku, zwany "szkołą tesyńską".
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Dyplom architekta uzyskał na Politechnice Federalnej ETHZ w Zurychu w 1957. W 1957-1958 pracował w biurach architektów Peppo Brivio w Locarno i Rino Tami w Lugano, od 1958 własne biuro w Locarno, w 1962-1971 biuro z Liviem Vacchinim, od 1975 biuro w Zurychu z Brunem Jenni, a od 1988 własne biuro w Lozannie.
W 1973-1975 profesor zaproszony ETHZ w Zurychu, 1980-1982 EAUG w Genewie, 1982-1984 EPFL w Lozannie, od 1985 profesor zwyczajny EPFL w Lozannie, od 1987 profesor zaproszony SCI-ARC w Vico Morcote, 1998-2000 profesor zaproszony Uniwersytetu w Trieście, a od 1997 profesor Akademii Architektury w Mendrisio.
Od 1970 wykłady w licznych szkołach architektury w Szwajcarii, Włoszech, Hiszpanii, Francji, Niemczech, Austrii, Holandii, Anglii, Norwegii, USA, Belgii, Portugalii, Chinach i w Polsce (Kraków 1992).
Od 1980 wystawy: Zurych, Arnhem, Stabio, Paryż, Bazylea, Lozanna, Mediolan, Padwa, Vico Morcote, Antwerpia, Wieden, Monte Carasso, Pontresina, Helsinki, Kraków (1992 - Galeria Expo WAPK).
Jest członkiem:
- SIA - Szwajcarskiego Stowarzyszenia Inżynierów i Architektów w Zurychu
- BSA / FAS - Szwajcarskiej Federacji Architektów w Bazylei
oraz członkiem honorowym:
- BDA - Niemieckiej Federacji Architektów w Berlinie
- ADK - Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie
- Bawarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Monaco
[edytuj] Realizacje
- 1958-1959 Dom jednorodzinny Lucchini, Faido
- 1959 Dom jednorodzinny Bass, Minusio
- 1959 Dom jednorodzinny Stratmann, San Nazzaro
- 1960-1963 Dom jednorodzinny Sargeti, Magadino
- 1961-1963 Budynek banku UBS z Liviem Vacchinim, Ascona
- 1961-1963 Restauracja kościoła, Brissago
- 1962-1968 Plan centrum Bellinzony z Liviem Vacchinim i Titą Carlonim, Bellinzona
- 1962-1965 Zespół mieszkaniowy z Liviem Vacchinim, Locarno
- 1963-1965 Pawilon tymczasowy dla szpitala w Mendrisio z Titą Carlonim, Mendrisio
- 1963-1965 Domy szeregowe Taglio z Liviem Vacchinim, Orselina
- 1964-1965 Sklep z biurami "La Colombaia" z Liviem Vacchinim, Bellinzona
- 1964-1965 Budynek "Palazzo Fabrizia" z Liviem Vacchinim, Bellinzona
- 1965-1966 Dom jednorodzinny Snider z Liviem Vacchinim, Verscio
- 1967-1970 Budynak mieszkalny z Liviem Vacchinim, Carasso
- 1972-1976 Plan centrum Locarno z Liviem Vacchinim i Titą Carlonim, Locarno
- 1973-1978 Szkoła podstawowa i Ratusz, San Nazzaro
- 1973 Dom jednorodzinny Meyen, Ascona
- 1974-1976 Dom jednorodzinny Kalmann, Brione s/Minusio
- 1975-1977 Dom jednorodzinny Bianchetti, Locarno-Monti
- 1976-1978 Dom jednorodzinny Cavalli, Verscio
- 1976 Przebudowa domu jednorodzinnego Zanda, Verscio
- 1977-1979 Sklep Costantini, Minusio
- 1979 Plan zagospodarowania, Monte Carasso - Nagroda Wakkera 93
- 1981-1984 Sala gimnastyczna, Monte Carasso - Nagroda Beton 85
- 1983-1984 Szatnia klubu sportowego, Monte Carasso
- 1983-1984 Dom jednorodzinny Heschl, Agarone
- 1983-1990 Cmentarz Loculi, Monte Carasso
- 1984-1985 Balli restaurantion, Locarno
- 1984 Raiffeisen Bank, Monte Carasso
- 1984 Dom jednorodzinny Guidotti, Monte Carasso
- 1985 Dom jednorodzinny Barbarossa, Minusio
- 1985 Przebudowa domu jednorodzinnego Conceprio, Monte Carasso
- 1985-1987 Budynek mieszkalny Bianchini, Brissago
- 1987 Dom jednorodzinny Barbarossa, Minusio
- 1987 Przebudowa domu jednorodzinnego Morisoli, Monte Carasso
- 1989-1990 Dom jednorodzinny Bernasconi, Carona - Nagroda Beton 93
- 1989-1990 Dom jednorodzinny Diener, Ronco s/Ascona
- 1987-1993 Szkoła podstawowa, Monte Carasso
- 1989-1994 Kwartał Morenal, Monte Carasso
- 1993-1997 Domy jednorodzinne Gianini/Salzborn, Cureglia
- 1995-1997 Budynek mieszkalno-biurowy „Bau und Grund“, Pforzheim
- 1998-2001 Dom jednorodzinny Ackermann, Monte Carasso
- 1993-2002 Zespół mieszkaniowy „STOA“, Maastricht
- 1999-2003 Budynek poczty "Stadthof", Sursee - Nagroda Wakkera 03
- 2000-2004 Dom jednorodzinny Gobbi, Tegna
- 2003- Rozbudowa Szkoły Podstawowej, Monte Carasso
[edytuj] Aforyzmy
- Gdy myślę: człowiek, myślę: wyzyskiwany.
- Nie unikaj odpowiedzialności, zajmij się formą, to w niej odnajdziesz człowieka.
- Architektura jest pustką, którą ty masz zdefiniować.
- Architekturę mierzy się okiem i krokiem..., metr dla geodety.
- Zanim projekt staje się instrumentem zmiany, jest przede wszystkim narzędziem wiedzy.
- Nic nie jest do wymyślenia, wszystko jest do odkrycia.
- Każda interwencja zakłada zniszczenie, niszcz sensownie.
- Różnorodność jest preludium monotonii, jeżeli chcesz jej uniknąć, powtarzaj twój element.
- Poszukujesz elastyczności ? Buduj mury zawsze z kamienia.
- Architekturą nie zrobisz rewolucji, a rewolucja nie wystarczy by tworzyć architekturę: człowiek potrzebuje obydwu.
- Architektura wyrasta z rzeczywistych potrzeb, lecz je przekracza; jeżeli chcesz ją poznać, oglądaj ruiny.
- Akwedukt nabiera życia od momentu, gdy przestaje nieść wodę.
- Jeszcze do niedawna wszelkie formy ludzkiego osadnictwa były "mapami geologicznymi".
- Prawdziwy trawnik sięga środka ziemi.
- Budowla zawsze zaczyna się od fundamentów.
- ... lecz ponad wszystko: światło !
- Cóż za marnotrawstwo energii, co za straty na klimatyzacje, ogrzewanie, oświetlenie..., gdy wystarczyłoby okno.
- Kiedy projektujesz ścieżkę, obejście, dom, dzielnicę; pamiętaj zawsze o mieście.
- Kiedy projektujesz ulicę lub parking, pomyśl, że za kierownicą siedzi zawsze człowiek.
- Kiedy w miastach zniknie sygnalizacja, będziesz bliski rozwiązania.
- Alpinista jest szczęśliwy w górach, gdyż wie, że za horyzontem jest miasto. Marynarz jest szczęśliwy na morzu, gdyż wie, że za horyzontem jest miasto.
- Dzięki mozołowi ludzkiemu, miasto zawiera ogień wulkanów, piasek pustyni, dżunglę i step, florę i faunę..., naturę w całej swej okazałości.
- Natura znosi tylko prawdę, lecz zdaje mi się, że Adolf Loos już to powiedział.
- W dniu, w którym absolwenci nie będą mogli służyć biurom architektury, Szkoła uczyni wielki krok naprzód.
1973-1975, Luigi Snozzi
[edytuj] Bibliografia
- Pierre-Alain Croset Luigi Snozzi, Progetti e architetture 1957-1984, Electa, Mediolan 1984, ISBN 88-435-1290-0
- Luigi Snozzi und das Politiche in der Architektur, DU Nr 11, Tages Anzeiger AG, Zurych 1989, ISSN /?/
- Snozzi Vacchini Galfetti, 1960-1990, Muzeum Architektury Fińskiej, Helsinki 1990, ISBN 951-9229-64-7
- Peter Dish Luigi Snozzi, Costruzioni e progetti 1958-1993, ADV, Lugano 1994, ISBN 88-7922-005-5
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Luigi Snozzi, architekt SIA
- Luigi Snozzi w vitruvio.ch
- Galerie fotografii w vitruvio.ch
- Luigi Snozzi w archinform