Luis Oliveira
Z Wikipedii
Luis Oliveira | ||
Imię i nazwisko | Luis Airton Barroso Oliveira | |
Data i miejsce urodzenia |
24 marca 1969 São Luís, Brazylia |
|
Pozycja | Napastnik | |
Wzrost | 176 cm | |
Informacje klubowe | ||
Obecny klub | Nuorese Calcio | |
Kariera piłkarska | ||
---|---|---|
Lata | Klub | M (G) |
1988-1992 1992-1996 1996-1999 1999-2000 2000-2001 2001-2002 2002-2004 2004-2005 2005 2005-2006 2006- * stan na 30.06.2007 |
RSC Anderlecht Cagliari Calcio ACF Fiorentina Cagliari Calcio Bologna FC Calcio Como Calcio Catania U.S. Foggia SSC Venezia A.S. Lucchese-Libertas Nuorese Calcio |
95 (36) 121 (42) 95 (27) 24 (4) 17 (1) 38 (23) 74 (28) 14 (0) 17 (5) 20 (3) 32 (10)* |
Reprezentacja narodowa | ||
Lata | Reprezentacja | |
1992-1999 | Belgia | 31 (7) |
Luis Airton Barroso Oliveira (ur. 24 marca 1969 w São Luís w Brazylii) - belgijski piłkarz występujący na pozycji napastnika. Obecnie gra w Nuorese Calcio.
[edytuj] Kariera klubowa
Luis Airton Barroso Oliveira zawodową karierę rozpoczynał w 1988 roku w RSC Anderlechcie. Miejsce w podstawowej jedenastce tego zespołu wywalczył sobie w sezonie 1989/90, kiedy to wystąpił w 26 ligowych pojedynkach. W kolejnych rozgrywkach Oliveira zdobył osiemnaście bramek, co dało mu czwarte miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców. W dużym stopniu przyczynił się do wywalczenia przez "Fiołki" tytułu mistrza kraju. W sezonie 1991/92 Luis w 31 spotkaniach dziesięć razy wpisał się na listę strzelców, a w letnim okienku transferowym przeniósł się do Cagliari Calcio. W debiutanckim sezonie w ekipie "Rossoblu" belgijski napastnik rozegrał 29 ligowych meczów i wraz z drużyną niespodziewanie zajął szóste miejsce w tabeli Serie A. Na Stadio Sant'Elia Oliveira spędził cztery sezony, w trakcie których 42 razy wpisał się na listę strzelców. W 1996 roku Luis podpisał kontrakt z ACF Fiorentiną, z którą zdobył superpuchar Włoch. W drużynie "Fioletowych" Belg grywał regularnie, a w sezonie 1997/98 z piętnastoma trafieniami na koncie znalazł się w najlepszej dziesiątce ligowych strzelców. W trakcie rozgrywek 1999/00 Oliveira powrócił do Cagliari, by następnie przenieść się do Bologny FC. Tam walczył o miejsce w pierwszym składzie między innymi z Giuseppe Signorim oraz Julio Ricardo Cruzem. Latem 2001 roku Belg przeszedł do grającego w Serie C1 Calcio Como. W jego barwach imponował skutecznością - w 38 meczach zdobył 23 gole i po sezonie przeniósł się do drugoligowej Calcio Catanii. W zespole "Rossazzurrich" Luis także strzelał wiele bramek, w sezonie 2002/03 piętnaście, a w sezonie 2003/04 trzynaście. W rozgrywkach 2004/05 wychowanek Anderlechtu najpierw grał w U.S. Foggii, a później w SSC Venezii. W 2005 roku związał się umową z A.S. Lucchese-Libertas, a w 2006 roku podpisał kontrakt z Nuorese Calcio.
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji swojego kraju Oliveira zadebiutował w 1992 roku. W 1998 roku Georges Leekens powołał go na Mistrzostwa Świata. Na mundialu tym Belgowie zajęli trzecie miejsce w swojej grupie i odpadli z turnieju, a sam Luis wystąpił w każdym ze spotkań. Łącznie dla drużyny narodowej wychowanek Anderlechtu rozegrał 31 pojedynkach, w których zdobył siedem bramek.
1 De Wilde • 2 Crasson • 3 Staelens • 4 Vidović • 5 Borkelmans • 6 Van Der Elst • 7 Wilmots • 8 Oliveira • 9 M. Mpenza • 10 Nilis • 11 van Kerckhoven • 12 Vande Walle • 13 Verlinden • 14 Scifo • 15 Clement • 16 De Boeck • 17 Verstraeten • 18 Verheyen • 19 Van Meir • 20 E. Mpenza • 21 Boffin • 22 Deflandre • trener: Leekens