Lunar Prospector
Z Wikipedii
Lunar Prospector to sonda trzeciej misji NASA w ramach amerykańskiego programu Discovery, zarządzanej przez Centrum Badań Ames NASA pod szefowstwem dr. Alana Bindera we współpracy z Lockheed Martin. Podczas 19 miesięcy, w czasie których misja pochłonęła łącznie 62,8 mln dolarów, sonda ta stworzyła mapy składu chemicznego powierzchni, pola magnetycznego oraz grawitacyjnego, a także zbadała kratery bieguna północnego pod kątem obecności lodu i obserwowała księżycowy efekt wydzielania gazów ze skorupy (ang. outgassing). Misja zakończyła się 31 sierpnia 1999 roku, gdy sonda rozbiła się w kraterze Shoemaker w pobliżu bieguna południowego podczas nieudanej próby wykrycia obecności wody.
Dane uzyskane podczas tej misji pozwoliły, poza opracowaniem różnych map powierzchni Księżyca, na lepsze poznanie czasów powstania i ewolucji Księżyca, jego obecnego stanu, jak i surowców zawartych w jego skałach. Serię artykułów na ten temat opublikowało czasopismo Science [1].
Sonda wyposażona była w 6 instrumentów badawczych: spektrometr gamma, spektrometr neutronowy, magnetometr, reflektometr elektronowy, spektrometr cząstek alfa oraz tzw. Doppler Gravity Experiment.
