M134 Minigun
Z Wikipedii
| M134 Minigun | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo | USA |
| Producent | General Electric |
| Rodzaj | karabin maszynowy w systemie Gatlinga |
| Historia | |
| Produkcja seryjna | 1962-1975 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 7,62 mm |
| Nabój | 7,62x51mm NATO (wersja podstawowa M134 możliwa do przystosowania do strzelania amunicją 5,56 x 45 mm NATO) |
| Taśma nabojowa | system mieszczący 4000 nabojów, taśma metalowa rozsypna |
| Wymiary | |
| Długość | 801 mm |
| Szerokość | 559 mm |
| Masa | |
| broni | 18,8 kg |
| Inne | |
| Szybkostrzelność teoretyczna | maksymalnie 6000 rpm |
| Szybkostrzelność praktyczna | możliwość wyboru 2000 i 4000 rpm |
| Zasięg max. | 1200 m |
M134 Minigun – wielolufowy karabin maszynowy w systemie Gatlinga skonstruowany na potrzeby Armii USA w czasie wojny wietnamskiej. Powstał w oparciu o działko M61 Vulcan. Występuje wiele wersji różniących się przede wszystkim szybkostrzelnością i "napędem" (elektrycznym, hydraulicznym lub pneumatycznym). Używany jest jako pokładowy karabin maszynowy montowany w drzwiach takich helikopterów jak Bell UH-1 Huey czy UH-60.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Artykuł na stronie Amerykańskiej Federacji Naukowców o M134 Minigun
- Film zrealizowany na potrzeby Discovery Channel przedstawiający zniszczenia wywoływane przez M134D.
- Film pokazujący jak szybko strzela M134.
- Animacja wideo pokazująca sposób w jaki naboje trafiają do poszczególnych luf.
