Maitreya-natha

Z Wikipedii

Maitreya-nātha (ok. 270-350) był jednym z trzech założycieli szkoły buddyjskiej filozofii Yogācāra, obok dwóch innych znanych filozofów: braci Asanga i Vasubandhu. Liczba pism przypisywanych mu różni się w wielu tradycjach buddyzmu tybetańskiego i chińskiego, ale większość z nich zawiera:

• Yogācara-bhūmi-śāstra
• Ozdoba dla Sutr Wielkiej Drogi (skt. Mahāyāna-sūtrālamkāra-kārikā, tyb. theg pa chen po'i mdo sde'i rgyan)
• Rozróżniając Zjawiska i Czystą Istotę (skt. Dharma-dharmatā-vibhāga, tyb. chos dang chos nyid rnam par 'byed pa)
• Rozróżniając Środek i Skrajności (skt. Madhyānta-vibhāga-kārikā, tyb. dbus dang mtha' rnam par 'byed pa)
• Ozdoba dla Czystej Realizacji (skt. Abhisamaya-alamkāra, tyb. mngon par rtogs pa'i rgyan)
• Wspaniała Kontynuacja Wielkiej Drogi (skt. Ratna-gotra-vibhāga, znana także jako Uttara-tantra-shastra, tyb. theg pa chen po rgyud bla ma'i bstan)

Ostatnie pięć prac nazywanych jest wspólnie "Pięcioma Dharmami Maitreji", a za ich autora uważany jest często Maitreya, Asanga lub obaj filozofowie.