Manierka
Z Wikipedii
Manierka - (niem. Feldflasche) jest to niewielkie, zazwyczaj o pojemności do 2 litrów, zamykane naczynie wykonane z twardego materiału i przeznaczone do przenoszenia napojów w warunkach polowych.
Z manierkami często mylone są bukłaki, piersiówki oraz tzw. niemieckie manierki rezerwistów, mające wyłącznie znaczenie pamiątkowe. Manierki, od zarania dziejów, były częścią wyposażenia myśliwych, wojowników i pasterzy. Początkowo rolę tę pełniły tykwy lub wydrążone rogi zwierząt.
Wyraz "manierka" pochodzi, prawdopodobnie z niemieckiego "Manoverflasche" i oznacza płaską, blaszaną butelkę, używaną przez żołnierzy i turystów[1]. Mimo to istnieją manierki różnych kształtów np. kuliste i wykonane ze szkła, rogu, drewna, skóry czy tworzyw sztucznych.
Manierki wykonane z materiałów organicznych, takich jak drewno, róg czy skóra, nie przetrwały do naszych czasów, a ich kształty znane są tylko z malarstwa i rzeźb.
Fundacja im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie posiada najprawdopodobniej największą światową kolekcję manierek liczącą ponad 400 sztuk.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Słownik Wyrazów Obcych PWN, 1972
[edytuj] Bibliografia
- Tomasz Otrębski, katalog "Manierki żołnierza polskiego 1914 - 1945, na tle innych armii", Kraków 2006, wyd. Muzeum Armii Krajowej w Krakowie
